എന്റെ ഓർമ്മകൾ [Aman] 357

“ആഹ്…” അവസാന തുള്ളിപാലും എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ചുരത്തിയതിനു ശേഷം രതിനിർവൃതിയാൽ അവനൊരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടു… അരുൺ ഉള്ളിൽ നിക്ഷേപിച്ച ശുക്ലകണങ്ങൾ എന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ഊളിയിടുന്നതും അതിലേതോ ഒരു ബീജകണം എൻ്റെ ഗർഭപാത്രത്തിൽ ഒരു ജീവന്റെ വിത്തിടുന്നതും ഞാൻ വെറുതെ മനസ്സിൽ സങ്കല്പിച്ചു… ഞാനവന്റെ ശിരസ്സ് എന്റെ മാറിലേക്ക് ചേർത്തു… ഒരമ്മ തന്റെ കുഞ്ഞിനെ എന്ന കണക്കെ വാത്സല്യപൂർവ്വം ഞാനവന്റെ നെറുകയിൽ തലോടി…

അരവിന്ദേട്ടൻ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഉണർന്നേക്കാമെന്നുള്ള ഭയം എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും രണ്ട് പ്രാവശ്യം കൂടെ അരുണിനെക്കൊണ്ട് എന്റെ ഉള്ളിൽ നിറയൊഴിപ്പിച്ചിട്ടേ ഞാൻ പോവാൻ അനുവദിച്ചുള്ളൂ… പാന്റും ടീഷർട്ടും വലിച്ചുകേറ്റി അവൻ വേച്ചുവേച്ച് നടന്നകലുമ്പോൾ ഒരു മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ മൂന്ന് പ്രാവശ്യം കളിയെടുക്കേണ്ടി വന്നതിന്റെ ക്ഷീണം പ്രകടമായിരുന്നു. ഞാനും ആകെ വയ്യാതായിരുന്നു.പതിയെ ഞാൻ അരവിന്ദേട്ടന്റെ നഗ്നമാറിടത്തിലേക്ക് ചാർന്നു… എല്ലാത്തിനും മൂകസാക്ഷിയായി അരവിന്ദേട്ടന്റെ താളത്തിലുള്ള കൂർക്കംവലി ആ വലിയ മുറിയിലാകെ അപ്പോഴും മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു….