ജീവിത സൗഭാഗ്യം 23 [മീനു] 593

മീര: “ഡീ നിമ്മീ… ഡാ സിദ്ധു….”

നിമ്മി: എന്തുവാടീ ഇത്? എങ്കിൽ പിന്നെ ഒന്നും ഇടാതെ വന്നാൽ പോരായിരുന്നോ?

മീര ഓടി വന്നു നിമ്മിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു, അതിനു ശേഷം സിദ്ധു നെയും,

അവളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് ശുക്ലത്തിൻ്റെ ഗന്ധം നിമ്മിക്കും സിദ്ധു നും ലഭിച്ചു.

അലൻ്റെ മുന്നിൽ വച്ച് സിദ്ധു നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ മീരക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു ഉന്മാദം തോന്നി ഉള്ളിൻ്റെ ഉള്ളിൽ. അത് അവൾക്ക് ഒരു പുതിയ അനുഭൂതി ആയിരുന്നു.

അലൻ: എൻ്റെ നിമ്മീ… ഞാൻ പറഞ്ഞതാ… എന്തായാലും നിങ്ങൾക്ക് അറിയാം ഞങ്ങളുടെ അവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും എന്ന്, പിന്നെ ഇനി ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ വലിച്ചു കയറ്റണോ?

നിമ്മി: (അലൻ കേൾക്കാതെ മീരയോട്) അവൻ നിൻ്റെ ശരീരത്തിൽ ആണോ അടിച്ചു ഒഴിച്ചത്?

മീര: എങ്ങനെ മനസിലായി?

നിമ്മി: നല്ല മണം ഉണ്ട്.

മീര: (സിദ്ധു നോട്) ആണോ ഡാ?

സിദ്ധു: ഹ്മ്മ്… മണം ഉണ്ട്…

മീര: ഹ്മ്മ്…. എൻ്റെ വയറിലും പൊക്കിളിലും ഒക്കെ ഉണ്ട്…

നിമ്മി: ഹ്മ്മ്….

സിദ്ധു: ഞങ്ങൾ കട്ടുറുമ്പ് ആയോ?

മീര: പോടാ….

അലൻ അപ്പോൾ ജോവിറ്റയെ വിളിക്കുവാരുന്നു.

അവൾ ശില്പ യുടെ കൂടെ സ്റ്റോർ ൽ തന്നെ ആണ് എന്ന് ഉറപ്പിച്ചിട്ട് അലൻ ഫോൺ വച്ചു.

അലൻ: എന്താ മൂന്നു പേരും കൂടി ഒരു സ്വകാര്യം…

നിമ്മി: ഏയ്… അലൻ ആരെയാ വിളിച്ചത്?

അലൻ: ജോ നെ… അവൾ ഇപ്പൊ വരുവോ എന്ന് അറിയണ്ടേ?

നിമ്മി: അപ്പൊ ഭാര്യയെ പേടിയുണ്ട്.

അലൻ: കുറച്ചൊക്കെ വേണമല്ലോ.

സിദ്ധു: ജോ എവിടെ?

അലൻ: ഷോപ് ൽ തന്നെ ഉണ്ട്… കുറച്ചു ലേറ്റ് ആവും എന്ന് പറഞ്ഞു. ശില്പ ഉണ്ട് കൂടെ. ഇറങ്ങുമ്പോ വിളിക്കണം എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.