ജീവിത സൗഭാഗ്യം 23 [മീനു] 595

നിമ്മി: വെറുതെ റിസ്ക് എടുക്കേണ്ട കെട്ടോ.

അലൻ: സിദ്ധു അവരുടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നമുക്ക് ഒരു ഉറപ്പ് ആയിരുന്നേനെ.

മീര: അത് ശരിയാ…

അലൻ: ശരിക്കും നിങ്ങൾ എന്തോ രഹസ്യം പറച്ചിൽ ആയിരുന്നല്ലോ.

നിമ്മി: ഏയ്… ചുമ്മാ ഇവളെ ചൊറിഞ്ഞതാ അലൻ.

അലൻ: ഹ്മ്മ്… ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു….

മീര: അതല്ലടാ… എന്നെ നല്ല മണം ആണെന്ന്.

അലൻ: മണമോ?

നിമ്മിയും സിദ്ധു ഉം മീരയെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി.

മീര: രണ്ടും കൂടി എന്നെ കണ്ണുരുട്ടി കാണിക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞതിന്.

അലൻ: എന്ത് മണം ആണ് നിമ്മീ? എന്താ സിദ്ധു?

മീര: നീ എൻ്റെ ദേഹത്ത് അടിച്ചു ഒഴിച്ചതിൻ്റെ മണം. അല്ലാതെ വേറെ എന്ത്?

അലൻ: നിമ്മി ക്ക് മനസിലായോ ആ മണം?

മീര: നിമ്മിക്കും സിദ്ധു നും മനസിലായി.

അലൻ: ആഹാ…. കൊള്ളാല്ലോ രണ്ടു പേരും.

നിമ്മി: പിന്നെ ഇത് മനസിലാവില്ലേ?

അലൻ: ആണോ സിദ്ധു?

സിദ്ധു: പിന്നെ മനസിലാവില്ലേ?

അലൻ: ഞങ്ങൾ ഒരു റൗണ്ട് കളിച്ചു. എനിക്ക് വരാറായപ്പോൾ പുറത്തേക്ക് എടുത്തു ഞാൻ. നിൻ്റെ വയറ്റത്തേക്ക് അല്ലെടീ ഒഴിച്ചത്?

മീര: ഹ്മ്മ്…. കഴുകി ഇല്ല. ഡ്രസ്സ് ൽ പറ്റിയിട്ടുണ്ടാവും.

അലൻ: അത് ശരിആണല്ലോ. ഞാൻ മര്യാദക്ക് പറഞ്ഞതാ ഡ്രസ്സ് ഒന്നും ഇടേണ്ട എന്ന്. അപ്പോൾ അവൾക്ക് ആയിരുന്നു നിർബന്ധം.

മീര: പിന്നെ… എന്തൊക്കെ ആയാലും തുണി ഇല്ലാതെ നിൽക്കാൻ ഒരു മടി ഉണ്ടാവില്ലേ ആർക്കായാലും.

അലൻ: അതിൻ്റെ ആവശ്യം എന്ത്? നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ നില്കാതെ ഇരിക്ക് രണ്ടു പേരും.

നിമ്മി: അലൻ്റെ ഫ്ലാറ്റ് ഒന്ന് കാണട്ടെ… വാടാ സിദ്ധു…

നിമ്മി സിദ്ധു നെയും കൂട്ടികൊണ്ട് അകത്തേക്കു നടന്നു. കൂടെ മീരയും അലനും.