ജീവിതം നദി പോലെ…12 [Dr.wanderlust] 534

“നമ്മൾഎങ്ങോട്ടാ?” അവൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ധൃതി വയ്ക്കല്ലേ പറയാം..” ഞാൻ ചിരിച്ചു.

————————————————————-

 

കാർ ആലുവ കടന്നതും ഞാൻ വേഗത കൂട്ടി. ആലീസ് അപ്പോഴും ഇത് എങ്ങോട്ടാ എന്ന മുഖഭാവത്തോടെ ഇരിക്കുകയാണ്.

 

“അജൂ..”

“മ് ഹും ”

“എങ്ങോട്ടാടാ നമ്മളീ പോകുന്നത്?”

“എങ്ങോട്ടായാലും നിനക്കെന്താ ആലീസെ?”

“എന്നാലും…”

“ആലീസെ ഞാൻ നിനക്ക് തരുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നെ ചോദ്യം ചെയ്യാനുള്ളതല്ല.. നിന്റെ സ്ഥാനം നിനക്ക് ഓർമ്മയുണ്ടാകണം..”

ആലീസ്ന്റെ മുഖം മങ്ങി.. അവൾ തല കുമ്പിട്ടിരുന്നു.. ഞാൻ കൈയെടുത്തു അവളുടെ മടിയിൽ വച്ചു.. ആലീസ് അനങ്ങിയില്ല..

“ആലീസെ ”

“ഓഹ്ഹ് ”

“ഞാൻ പറയുന്നതൊക്കെ നീ അനുസരിക്കും എന്നതാണ് നമ്മുടെ കരാർ.”

“മ് ഹും… അറിയാം.”

“എനിക്ക് വളരെ വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാളുടെ അടുത്തേക്കാണ് നമ്മളിപ്പോൾ പോകുന്നത്.”

ആലീസ് എന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്.

“അയാൾക്കൊരു സമ്മാനം കൊടുക്കണം.. നീയാണ് ആ സമ്മാനം..”

“അയ്യോ ” ആലീസൊന്ന് ഞെട്ടി.

“എന്താടി?”

“അജു അതെങ്ങനെ ശരിയാകും. നീയല്ലാതെ വേറൊരാൾക്ക് ഞാൻ എങ്ങെനെയാ?”

“ആലീസെ വെളച്ചിലെടുക്കല്ലേ… എന്റെ സ്വഭാവം മാറും.. ഊരാൻ പറഞ്ഞാൽ ഊരണം, അകത്താൻ പറഞ്ഞാൽ അകത്തണം അതാണ് നിന്റെ ജോലി.”

“എന്നാലും അജൂ.. ”

“എന്തെന്നാലും?” ഞാൻ പരുഷമായി അവളെ നോക്കി.

“അജൂ നീ എന്നെയിങ്ങ്നെ വെറും…” ആലീസ് പാതിയിൽ നിർത്തി.

“വെറും… പറയെടി മുഴുവനും…”

ആലീസ് ദയനീയതയോടെ എന്നെ നോക്കി. പിന്നെ തല കുമ്പിട്ടിരുന്നു.