ജീവിതം നദി പോലെ…8 [Dr.wanderlust] 772

“അത് അവൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാടി…. ഒരു പ്രശ്നം വരുമ്പോൾ ഇമോഷണൽ ബ്ലാക്ക് മെയിലിങ് വഴി ഇത്തരം ചെക്കന്മാരെയെ നമുക്കു വീഴിക്കാൻ പറ്റൂ… അതിന് നമ്മളും കുറച്ചു അഭിനയിക്കണം..” ഇക്കയുടെ ഡാഡിയുടെ ശബ്ദം.

“അതേ അത് തന്നെ ഡാഡി. അല്ലാതെ ഈ കടയിൽ നക്കപ്പിച്ചക്ക് നിൽക്കുന്ന നാറിയുടെ തോളിൽ കൈയിട്ടു അനിയൻ ആണെന്ന് പറയാൻ എനിക്ക് വട്ടുണ്ടോ? മമ്മി അങ്ങനെയാണോ കരുതിയത്?…” ഇക്കയുടെ ചിരി ഫോണിലൂടെ ഞാൻ കേട്ടത് വേറെയെതോ ഗൃഹത്തിൽ നിന്നെന്നപോലെ ആയിരുന്നു.. എന്റെ തലയിൽ ആരോ കൂടം കൊണ്ടടിച്ച പോലെ… കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്നു.. തൊണ്ട വരണ്ടു പൊട്ടുന്നു… ആകെ ഒരു തളർച്ച..

“ഇപ്പോൾ നോക്കിക്കേ ഞാൻ വരുത്തിയ മിസ്റ്റേക്ക് അവൻ അവിടെ ഇരുന്നു കണ്ടെത്തി ഭക്ഷണം പോലും കഴിക്കാൻ പോകാതെ.. ഞാനോ ഇവിടെയിരുന്നു ഫുഡ്‌ കഴിക്കുന്നു… ഹ ഹ ഹാ…” എല്ലാവരും ഒപ്പം ചിരിക്കുന്നു…

എനിക്ക് ഇരുന്നിടം കുഴിഞ്ഞു താഴേക്ക് പോകുന്ന പോലെ തോന്നി. ഇക്ക പറയുന്ന വാക്കിൽ വല്യ ആത്മാർത്ഥത ഒന്നുമുണ്ടാകില്ല എന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു, പക്ഷേ ഒരു സൗഹൃദം അത് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ ഇത്, ഇപ്പോൾ കേട്ടത് എന്റെ വിദൂര സ്വപ്നങ്ങളിൽ പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…

ഞാൻ പകയോടെ, വെറുപ്പോടെ റിസീവറിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.

“അപ്പോൾ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ ഇവനും ആ സിറാജിനെ പോലെ ആവും അല്ലേ….” മമ്മി പൂറിയാണ്.

“അല്ല പിന്നെ.. അപ്പോഴേക്കും ഇത് പോലെ വേറൊരുത്തനെ കിട്ടിയാൽ മതിയായിരുന്നു. ഇവന് പിന്നെ കുറച്ചു ബുദ്ധിയുണ്ട് അത് കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് എങ്ങും പെട്ട് പോകാൻ സാധ്യതയില്ല…പി..” ഇക്കയുടെ സംഭാഷണം തീരും മുമ്പേ ഞാൻ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു.