ജീവിതം on കോവിഡ് 2 [Doli] 309

അവളത് പറഞ്ഞ് വീണ്ടും മൂളികൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് പോയി ..

ഞാൻ : വന്നു എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് സുന്നത്ത് ചെയ്യും എന്ന് പറഞ്ഞു പോയി … കേറി പോവുന്നത് കണ്ട അപ്പൻ അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട പാവം എൻ്റെ കൊച്ച് പൂട്ട് പോലും കണ്ടിട്ടില്ല വെറുതെ റിസ്ക് എടുക്കണ്ട ഇനി എങ്ങാനും

എൻ്റെ ഫോൺ റിങ് ആയി …

ശബരി : എന്താണ് ഒരു ക്ഷീണം പോലെ

ഞാൻ : അതെ നിൻ്റെ അപ്പൻ ഉണ്ടായിരുന്നു ഇത്ര നേരം മൈരേ…

ശബരി : ?

ഞാൻ : സത്യം പറ ഞാൻ ഒറ്റക്ക് സുഖിക്കുന്നത് പിടിക്കാതെ നീ അല്ലേ നായിൻ്റെ മോനേ ഈ കുരിശിനെ എടുത്ത് എൻ്റെ നെഞ്ചത്ത് വച്ചത്…

ശബരി : അളിയാ ഞാൻ പറയുന്നത് കേക്ക്

ഞാൻ : പറ

ശബരി : കോവിഡ് ഒക്കെ അല്ലേ ഒറ്റക്ക് ഇരിക്കുന്നത് നല്ലതല്ല പിന്നെ നിങ്ങള് ഈഗോ ഒക്കെ വിട്ട് ഒന്ന് സെറ്റ് ആയാ നമ്മക്ക് ബെസ്റ്റ് പ്രൊജക്റ്റ് ഓഫ് ദ ഇയർ ഇങ്ങ് കൊണ്ട് വരാം ….

ഞാൻ : നിനക്ക് ഓസിക്ക് ഒരു മെഡൽ കിട്ടാൻ ഞാൻ. ഈ പണ്ടാരത്തിനെ സഹിക്കണം അല്ലേ

ശബരി : അത് മാത്രം അല്ല ബ്രോ ജെസ്സിടെ അപ്പാർട്ട്മെൻ്റിൽ കുറച്ച് കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന തല തെറിച്ച ഹിന്ദിക്കാർ ഒണ്ട് ആരും ഇല്ലാത്ത സമയം വേറെ ….അതൊക്കെ ഓർത്തപ്പോ നിഷ പറഞ്ഞത് ശെരി ആണ് എന്ന് എനിക്കും തോന്നി ….

ഞാൻ : മനസ്സിലായില്ല…

ശബരി : അതായത് അളിയാ ….അവളുടെ ഫ്ലാറ്റിൻ്റെ താഴെ കൊറച്ച് ഫ്ലേർട്ട് പൈയ്യൻമാരാ അവന്മാര് പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് എന്നും ശല്യം ആണ് ഇവള് പറയാൻ ഒറ്റക്കും….

ഞാൻ : ശേ മോശം ആയോ ഞാൻ അവളോട് ഇറങ്ങി പോ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു അയ്യേ ?

ശബരി : സാരം ഇല്ല പിന്നെ എൻ്റെ കുട്ടൻ വഴക്കിന് ഒന്നും പോവരുത് കേട്ടല്ലോ പിന്നെ എൻ്റെ വർക്ക് വേഗം ഇട്ടേക്ക് അപ്പോ ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാം …

The Author

75 Comments

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *