ജീവിതം on കോവിഡ് 2 [Doli] 308

ജെസ്സി : അതെ എനിക്ക് ചെറിയ സംശയം ഒന്ന് വന്നെ …

ഞാൻ : ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരില്ല നീ ഇങ്ങ് വാ…

ജെസ്സി : അതെ എനിക്ക് ഒറ്റക്ക് ഒണ്ടാക്കാൻ അല്ല ഇത് ഓരോ വട്ടവും വന്ന് നിൻ്റെ കാല് പിടിക്കാൻ ഒന്നും എനിക്ക് പറ്റില്ല ….

ഞാൻ : വേണ്ട പോ …ആര് പറഞ്ഞ് കാല് പിടിക്കാൻ …

ജെസ്സി : ഗെറ്റ് ലോസ്റ്റ്…?

അവള് എറങ്ങി പോയി ….

ഞാൻ അറിയാതെ ഒറങ്ങിയും പോയി ….

ഫോൺ ബെൽ അടിക്കുന്ന കേട്ടാണ് ഞാൻ എണീറ്റത്…

ഞാൻ കണ്ണ് തൊറക്കാതെ ഫോൺ എടുത്ത് ചെവിയിൽ വച്ചു….

ഞാൻ : ഹലോ ആരാ …

ഞാൻ ആണ്

ഞാൻ : ഏത് ഞാൻ ….

ആൻ്റി: ജെസ്സിടെ മമ്മി മായ ….

ഞാൻ : ആൻ്റി…. എന്താ ആൻ്റി …

ആൻ്റി : ഇല്ല എന്താ എടുക്കാൻ ഒരു താമസം ….

ഞാൻ : ഒറങ്ങായിരുന്നു ആൻ്റി …

ആൻ്റി : ആണോ… ജെസ്സി പറഞ്ഞു നീ അവളെ ശല്യം ചെയ്യുവായിരുന്നു എന്ന് …

ഞാൻ : അതെ ഇപ്പൊ വന്നെ ഉള്ളൂ തിരിച്ച് ….

ആൻ്റി : ഹ ഹ ഹ …. കൊച്ച് കഴിച്ചോ …

ഞാൻ : ഇല്ല ആൻ്റി ….

ആൻ്റി: പത്ത് മണി ആയല്ലോ …. ചെല്ല് അവള് എന്തോ ഒണ്ടാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട് ചെന്ന് എടുത്ത് കഴിക്ക് …

ഞാൻ : വേണ്ട ആൻ്റി. .. സാരൂല്ലാ…

ആൻ്റി : ചെല്ല് കൊച്ചെ …നിങ്ങള് തമ്മില് അടി ആയി എന്ന് അവള് പറഞ്ഞു…അപ്പോ അവക്ക് കൊച്ചിനെ വിളിക്കാൻ ഒരു ഇത്… അപ്പോ ഞാൻ വിചാരിച്ചു ഞാൻ തന്നെ വിളിക്കാം എന്ന്….കൊച്ച് ചെല്ല് പണി എടുക്കാൻ പറ്റില്ല അല്ലെങ്കിൽ പോണേ…

ഞാൻ : ശെരി ആൻ്റി….

ആൻ്റി : ശെരി … ?

അവര് വിളിച്ച് കഴിഞ്ഞതും നിഷ വിളിച്ചു….

The Author

75 Comments

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *