ജീവിതം on കോവിഡ് 2 [Doli] 308

ജെസ്സി : അപ്പോ അത്രേ ഒള്ളോ …

ഞാൻ : എന്ത് അത്രേ ഒള്ളോ

ജെസ്സി : അല്ല നമ്മള് തമ്മിൽ പൈസ കണക്ക് ആവശ്യം ഒണ്ടോ

ഞാൻ : മനസ്സിലായില്ല …

ജെസ്സി : അല്ല നമ്മള് തമ്മിൽ പൈസ കണക്കിൻ്റെ ആവശ്യം ഒണ്ടോ എന്ന് ….

ഞാൻ : നമ്മള് തമ്മില് എന്ന് വച്ചാ

ജെസ്സി : അല്ല നമ്മള് ഫ്രണ്ട്സ് അല്ലേ അപ്പോ

ഞാൻ : എപ്പോ തൊട്ട്

ജെസ്സി : ഒന്ന് പോടാ …എനിക്ക് അറിയാം

ഞാൻ : ഹലോ ഹലോ …അതൊക്കെ പണ്ട് ഞാനും നീയും വന്ന സമയത്ത് …ഇപ്പൊ വീ ആർ ജസ്റ്റ് കൊലീഗ്സ് ….

ജെസ്സി : എന്നിട്ട് ആണോ നീ എന്നെ ഹെൽപ് ചെയ്തത് എൻ്റെ വർക്ക് അത്രയും ചെയ്ത് നിഷക്ക് അയച്ച് കൊടുത്തത് ഹേ…?

ഞാൻ : ഹലോ ഡോണ്ട് ഫ്ളൈ സോ ഹൈ അത് ജസ്റ്റ് ഒരു സഹായം ആർക്ക് എല്ലാർക്കും നിൻ്റെ പണി ഡിലേ ആവാൻ ഞാൻ ആണ് കാരണം അത് കൊണ്ട് …

ജെസ്സി : നാറി

ഞാൻ : നാറി നിൻ്റെ അച്ഛൻ

ജെസ്സി : ദേ

ഞാൻ : അയ്യോ അയ്യോ സോറി

ജെസ്സി : ഹാ

ഞാൻ : പപ്പ …

ജെസ്സി : ഫക്ക് ഓഫ് …

ഞാൻ : ടൈം ആയില്ല …

ജെസ്സി : ടാ …നിന്നെ ഞാൻ …

ഞാൻ : പോടി….

ഞാൻ രണ്ട് കൈയ്യില് ഉള്ള സഞ്ചിയും കൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി …

എന്നിട്ട് ഒരു സെഞ്ചിയും കൊണ്ട് തിരിച്ച് വന്ന് അവൾക്ക് അത് കൊടുത്തു

ഞാൻ : പിന്നെ ഇതില് ബിൽ ഒണ്ട് അപ്പോ ശെരി …

ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു

ജെസ്സി : ചെറ്റ….

ഞാൻ പെട്ടെന്ന് നിന്നു….ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു….

ജെസ്സി : കേട്ട് കാണോ

ഞാൻ അവളുടെ അടുത്ത് എത്തി നിന്നു

The Author

75 Comments

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *