ജീവിതം on കോവിഡ് 2 [Doli] 308

ഞാൻ : അത് നീ എന്തിനാ അറിയുന്നത് നാറി

ശബരി : അപ്പോ അങ്ങനെ ആയി

ഞാൻ : നീ പോടാ അണ്ടി തലയാ നിൻ്റെ ഈ കോപ്പിലെ സെൻ്റിമെൻ്റ് വച്ചാ നീ എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഉള്ളത് മുഴുവൻ ചോർത്തുന്നത്

ശബരി : പറ ഡേയ്…

ഞാൻ : ഇല്ലാ…

ജെസ്സി : ?

ശബരി : ?

ഞാൻ : യിരുന്നു…പക്ഷേ

ശബരി : പക്ഷേ

ഞാൻ : പക്ഷേ അവൾടെ അമ്മ കൊറച്ച് ദീസം മുന്നേ വിളിച്ച് ആവശ്യം ഇല്ലാത്ത കാര്യം ഒക്കെ പറഞ്ഞ് ചെ ഞാൻ മറന്ന എല്ലാം ഓർമപ്പിച്ച് ഒരു ഗുണ്ട് തൂക്കി ഇട്ട്….

ശബരി : ✋. എന്ത് ഗുണ്ട്

ഞാൻ : അത് പിന്നെ ഓരോരോ പഴയ കാര്യങ്ങള് ഒക്കെ പറഞ്ഞ് അവർക്ക് എല്ലാം അറിയാ ടാ ഞാനും ഇവളും നല്ല ഫ്രണ്ട്സ്സ് ആയിരുന്നതും പിന്നെ എന്താ സംഭവിച്ചത് എന്നൊക്കെ …. അവര് പറയാ എന്തിനാ മോനെ ഈ ചെറിയ ജീവിതത്തില് പെണക്കം പരിഭവം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ചുമ്മാ സീൻ ആക്കി ….

ശബരി : അത് കൊണ്ട്

ഞാൻ : അത്ര തന്നെ …ടാ അമ്മ വിളിക്കുന്നു ഞാൻ നിന്നെ പിന്നെ വിളിക്കാം … ?

ശബരി : ഇപ്പൊ എങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നു മോനെ …

നിഷ : ഇവൻ ആള് കൊള്ളാലോ

ജെസ്സി : ശബരി മോനെ നിന്നെ എനിക്ക് ഇത്ര കാലം ഒരു മതിപ്പും ഇല്ലായിരുന്നു പക്ഷേ അതൊക്കെ ഇപ്പൊ മാറി ….

ശബരി : പോടി ..പൊട്ടിച്ച് കൈയ്യില് തരട്ടെ

ജെസ്സി : മോനെ വേണ്ട …താങ്ക്സ് ഒരുപാട് വന്നിട്ട് ട്രീറ്റ് തരാട്ടാ…

ശബരി : അത് മതി …

നിഷ : പണി എടുത്തോ അല്ലെങ്കിൽ സാർ ഇപ്പൊ വരും …

⏩ രാത്രി ഹെഡ് സെറ്റ് വച്ച് പാട്ടും കേട്ട് കുക്ക് ചെയ്യുക ആയിരുന്നു ഞാൻ …

ജെസ്സി പരുങ്ങി പരുങ്ങി അടുക്കളയിൽ വന്നു…

The Author

75 Comments

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *