ജീവിതം on കോവിഡ് 2 [Doli] 308

ഞാൻ പലതും ആലോചിച്ച് സോഫയിൽ കെടന്ന് ഒറങ്ങി പോയി…

⏩ ഞാൻ അവളിൽ നിന്ന് നല്ല പോലെ ഒഴിഞ്ഞ് മാറി…

രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞതും അവൾടെ അമ്മ എന്നെ വിളിച്ചു ….

ഞാൻ : ഹലോ

ആൻ്റി : കൊച്ചെ …എന്താ സുഖം അല്ലേ…

ഞാൻ : എന്താണ് അല്ലെങ്കിൽ ഡെയിലി ഒരേ വിളി ആയിരിക്കും അല്ലോ ഇപ്പൊ പണ്ടത്തെ പോലെ ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ …

ആൻ്റി : അത് പറയാൻ ആണ് വിളിച്ചത് …

ഞാൻ : എന്താ

ആൻ്റി : എന്നാ വച്ചാലേ …ഞങ്ങള് അത് ഒറപ്പിക്കാൻ പോവാ …..

ഞാൻ : എന്ത് ….

ആൻ്റി : ജെസ്സൂ ൻ്റെ കല്യാണം. …

ഞാൻ : ?

ആൻ്റി : ഹലോ

ഞാൻ : കേക്കാ ആൻ്റി ….

ആൻ്റി : വെളളി ആഴ്ച പറയാം എന്നാ … അവരെ വിളിച്ച് പറയാം എന്നാ വിചാരിക്കുന്നത് …

ഞാൻ : ആണോ നല്ല കാര്യം …

ആൻ്റി : അവള് സമ്മതിച്ചത് നീ പറഞ്ഞ കാരണം ആണ് താങ്ക്സ് മോനെ …

ഞാൻ : ഇതൊക്കെ എന്ത്….

ആൻ്റി : വക്കുവാ മോനെ ശെരി …

ഞാൻ : ശെരി ആൻ്റി ?

അങ്ങനെ അതിനും ഒരു തീരുമാനം ആയി ?…

ഞാൻ തല കുത്തി നിന്നിട്ടും എനിക്ക് ജോലിയില് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല ….

ഞാൻ ലാപ്ടോപ് അടച്ച് വച്ച്

രണ്ട് പെഗ്ഗ് അടിച്ച് കെടന്നു…. കെടക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല …

എൻറെ തല പെരുത്ത് തൊടങ്ങി ഞാൻ ലാപ്ടോപ് ഓപ്പൺ ആക്കി ഫോൾഡറിൽ എടുത്ത് വച്ച അവൾടെ ഫോട്ടോ എല്ലാം സ്ലൈഡ് ഷോ ഇട്ട് കാണാൻ തൊടങ്ങി …. നെഞ്ചത്ത് ഒരു ഭാരം …

ഞാൻ എല്ലാ ഫോട്ടോയും ഡിലീറ്റ് ആക്കി…. അത് ഓരോന്നായി ഡിലീറ്റ് ആയി പോവുന്നത് നോക്കി ഇരുന്നു

ഞാൻ : പോ എല്ലാം പോ ….

സമയം പൊക്കൊണ്ടെ ഇരുന്നു … ഞാൻ കെടന്നും ഇരുന്നും സമയം കളഞ്ഞു…

The Author

75 Comments

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *