ജീവിതം on കോവിഡ് 2 [Doli] 309

ശബരി : ശെരി

ജെസ്സി : അപ്പോ എൻ ….

എൻ്റെ കോളിങ് ബെൽ മുഴങ്ങി ..

ഞാൻ : ഒരു മിനിറ്റ്

( താങ്ക്സ് ബ്രോ … വിൽ ജീ പ്പേ )

ഞാൻ ഒരു ബാഗും കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് പോയി

ജെസ്സി : ഇവനെ ഒക്കെ

നിഷ : ഡീ ഐ ഹാവ് ആൻ ഐഡിയ

ജെസി : വാട്ട്

നിഷ : നീ അവൻ്റെ വീട്ടിൽ പോ ട്രസ്റ്റ് മീ അവനെ സെറ്റ് ചെയ്യാനും നിങ്ങള് തമ്മിൽ ഉള്ള എല്ലാം പറഞ്ഞ് തീർക്കാനും ബെസ്റ്റ് ആണ് ശബരി : അതെ നിനക്ക് ഒരു നാല് കിലോമീറ്റർ അല്ലേ ഉള്ളൂ വിട്ടോ

ജെസ്സി : നോ വേ എനിക്ക് വൈയ്യ

നിഷ : പറയുന്നത് കേക്ക് പോത്തെ

ജെസ്സി : അവൻ അന്നെ കണ്ടില്ലേ …എന്നെ പട്ടിയെ പോലെ ഇറക്കി വിടും

ശബരി : അതിന് എൻ്റെ കൈയ്യിൽ ഒരു വഴി ഉണ്ട്

ജെസ്സി : വാട്ട്

ശബരി : ഇപ്പൊ അവൻ കൊണ്ട് പോയത് നല്ല അടിപൊളി വിസ്കി ആണ് അപ്പോ എന്തായാലും രാത്രി അടിക്കും രാത്രി ഡോസ് ആയപ്പോ നിന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞു എന്ന് അങ് കാച്ചിയേക്ക് രാവിലെ ചോദിച്ചാ ഓർമയും കാണില്ല

നിഷ : ശേ അത് കലക്കൻ

ശബരി : ??

ജെസ്സി : ?

നിഷ : അത് മതി

ജെസ്സി : ഒരു കൈ നോക്കാം എന്നാണോ …. ബട്ട് ഇവൻ ചതിക്കോ

ശബരി : എന്ത് ചതിക്കാൻ

ജെസ്സി : ഏയ് ഒന്നുമില്ല ഞാൻ മര്യാദക്ക് പറഞ്ഞതാ എന്നെ ഒന്ന് സഹായിക്കാൻ അപ്പോ അവൻ്റെ ഒരു ലാഗ് അടിപ്പിക്കൽ…

നിഷ : നീ ചെല്ലാൻ നോക്ക് നാളെ രാവിലെ തന്നെ കേട്ടോ

ശബരി : അതെ

ജെസ്സി : നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ പോവാം… അല്ല നമ്മക്ക് വേണ്ടി ഇനി പ്രൊജക്റ്റ് നശിക്കാൻ പാടില്ലല്ലോ…

The Author

75 Comments

Add a Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *