ജീവിതം യാഥാർത്യമാകുമ്പോൾ 2 [Arun] 1150

അപ്പോൾ ജോണല്ലാതെ മറ്റൊരാണു തൊട്ടാലും തന്നിലെ വികാരം ഉണരും എന്ന തിരിച്ചറിവും മീരയ്ക്കുണ്ടായി,
എന്നാൽ ഇനിയുള്ള കാലം ജോണിൻ്റ ഓർമ്മളുമായി, നമ്മുടെ മകനെ പഠിപ്പിച്ച് നല്ലൊരു നിലയിൽ ആക്കണമെന്ന ഒറ്റ ചിന്തയേ മീരയ്ക്കുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ,

ജോണിൻ്റെ മരണവിവരം അറിഞ്ഞ മീരയുടെ വീട്ടുകാർ 19 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം മീരയെ കാണാനായി വന്നു,
അന്ന് മീരയെ നല്ല രീതിയിൽ കെട്ടിച്ചയക്കാൻ പോലും സാമ്പത്തിക ശേഷിയില്ലാതിരുന്നവർ മതത്തിൻ്റേയും, ജാതിയുടേയും പേര് പറഞ്ഞ് മീരയെ പടിയടച്ച് പിണ്ഡം വച്ചതായിരുന്നു,

എന്നാൽ ഇന്ന് ഭർത്താവ് മരിച്ചങ്കിലും കോടീശ്വരിയായ മീര തൻ്റെ മകളാണന്ന് പറയാൻ അവർക്ക് അഭിമാനം തോന്നിക്കാണും,
എന്നാൽ മീര അവർക്ക് നല്ല മുഖം കൊടുത്തില്ലാ,
മീരയ്ക്കും അവരോട് ഇപ്പോഴും നല്ല ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു,

അന്ന് ഗർഭിണിയായ തന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചത് ജോണിൻ്റെ വീട്ടുകാരാണ്,
അതു കൊണ്ട് ജോണിൻ്റെ വീട്ടുകാർ കഴിഞ്ഞേ മീരയ്ക്ക് സ്വന്തം വീട്ടുകാർക്കുള്ള സ്ഥാനം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ,

ജാക്കിൻ്റെ സുഹൃത്തുക്കളൊക്കെ അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനായി വന്നിരുന്നു,
എന്നാൽ സാജൻ മരണാനന്തര ചടങ്ങ് കഴിഞ്ഞ ശേഷവും ഇടയ്ക്കിടക്ക് വരുമായിരുന്നു,

പപ്പയുടെ മരണത്തോടെ ജോണിൻ്റെ ഉത്സാഹവും, സന്തോഷവുമൊക്കെ ഇല്ലാതാവുകയായിരുന്നു,
ഇപ്പോൾ എപ്പോഴും വീടിനകത്ത് മുറിയടച്ചിരിക്കും,

ചിലപ്പോൾ അമ്മയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരിക്കും,
അമ്മയുടെ മടിയിൽ കിടന്ന് ഒത്തിരി കരയുകയും ചെയ്യും,
അതു കാണുമ്പോൾ മീരയും കരയും,
ബന്ധുക്കളെല്ലാം പോയതു കൊണ്ട് അവരെ ആശ്വസിപ്പാൻ അവിടെ മൂന്നാമതൊരാൾ ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് ആ കരച്ചിൽ ചിലപ്പോൾ ഒരുപാട് സമയം നീണ്ടു നിൽക്കും,