ജീവിതമൊരു പൂന്തോണി 2 185

പുലയാടിമോനെ നിന്റെ അടുക്കലേക്ക് എന്റെ ചെറുക്കൻ പൈസവാങ്ങാൻ വരുമ്പോ നീ ഇതൊന്നുമല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത് നാട്ടുകാരുടെ കഫം തിന്നുന്ന പാരിബഡികൊണ്ടുനടക്കുന്ന ഇല്ലിക്കണ്ടത് കുമാരന്റെ എച്ചില് നന്നാക്കുന്ന നിന്നക്കൊന്നും വേറെ പണിയില്ലേ എന്ന് എടാ തന്തയില്ലാ കഴുവേറീടെ മോനെ ഇന്നിനിന്നോട് സംസാരം ഇല്ല എന്റെ പൈസ എട് ……കുമാരേട്ടാ ചതിക്കരുത് ……

എന്റെ ആറരകോടി എണ്ണി തിട്ടപെടുത്തി ബാഗിലാക്കി കൊണ്ടുപോകുമ്പോൾ എന്ത് സന്തോസമായിരിന്നു എന്നിട്ട് ഞാൻ പലിശക്കാരൻ ചെറ്റ അല്ലേടാ പുലയാടി മോന്റെ മോനെ .. എന്നുപറഞ്ഞു കുമാരേട്ടൻ അയാളെ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി അയാൾ മലർന്നടിച്ചു വീണു അയാൾ അവിടെനിന്നും എന്നിറ്റു വന്നു ഇല്ലിക്കണ്ടത് കുമാരന്റെ കാലിൽ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു …..

കുമാരേട്ടാ എന്റെ തെറ്റ് എനിക്ക് മനസ്സിലായി ഞാൻ ഒരിക്കലും കുമാരേട്ടന് എതിരായി ഒന്നും ചെയ്യാൻ പാടില്ലായിരുന്നു അയാൾ കമാരേട്ടന്റെ കാൽ പിടിച്ചുപറയുമ്പോൾ ഇല്ലിക്കണ്ടത് കുമാരന്റെ കണ്ണുകൾ അയാളുടെ ഭാര്യയുടെ സൊന്നര്യത്തിൽ മേഞ്ഞു
നടക്കുകയായിരിന്നു … എഴുന്നേൽക്കടാ നായെ നിനക്ക് ഈ ഇല്ലിക്കണ്ടത് കുമാരന്റെ കാൽ തൊടാനുള്ള യോഗ്യത പോലുമില്ല നീ എന്റെകയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങിയ ആറര കോടി എണ്ണിതിട്ടപ്പെടുത്തി എന്റെ കാൽക്കൽ കൊണ്ട് വച്ചില്ലെങ്കിൽ പുളയാടിമോനെ നിന്റെ ഉടലിൽ തലകാണില്ല …..

കുമാരേട്ടാ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യരുത് ഞാൻ നിങ്ങളുടെ പണം പെട്ടന്ന് തരാം എന്നെ ഉബദ്രവിക്കരുത് കുമാരേട്ടാ….. എടാ പാട്ടി മൂന്ന് കൊല്ലം ആയി നീ എന്റെകയ്യിൽ നിന്നും പൈസ വാങ്ങിച്ച്ട്ട് രണ്ടുകൊല്ലം നീ പലിശ കുറച്ചു അടക്കും പിന്നെ ഇല്ല അങ്ങനെ മുടങ്ങിയും അടച്ചും രണ്ടുകൊല്ലം പിന്നെ ഒരുകൊല്ലം നീ ഈകുമാരൻ ഒരു ഉഊമ്പൻ ആണെന്ന് കരുതി അല്ലേടാ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒരുദിവസത്തിനു കാത്തുനില്കുകയായിരിന്നു എന്ന് നീ അറിഞ്ഞില്ല ഇനി നിനക്ക് ഞാൻ ഒരാവതിതരും ഇല്ലിക്കണ്ടത് കുമാരൻ നിനക്കുതരുന്ന അവസാനത്തെ സമയം…….