ജെനിയോടൊപ്പം ഒരു കോളേജ് I. V. ഭാഗം 2 370

കൂടാതെ അവളുടെ ആ മാറിൽ ഉഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. പെട്ടന്ന് ഞങ്ങളുടെ ബോഗിയിലോട്ടു രണ്ടു ആളുകൾ കയറി. കാക്കി കുപ്പായം ധരിച്ച വർകേഴ്‌സ് ആണ്. അവൾ പെട്ടന്നു എന്റെ ഒപ്പം സീറ്റിൽ ഇരുന്നു പെട്ടന്നു തന്നെ ബട്ടൺസ് ഒകെ ശരിയാക്കി. ഞങ്ങളെ കണ്ടപോൾ ഒരാൾ പെട്ടന്നു ചോദിച്ചു ” ഇങ്കെ എന്നെ പണ്ണിട്ടിങ്കെ ? നോ എൻട്രൻസ് !!” അയാൾ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു. ” കവലപ്പെടാതെ. വി ആർ സ്റ്റുഡന്റസ് നോ പ്രോബ്ലം” ഞാൻ ഏകദേശം ഒപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. ” സരി സരി അപ്പുറം സ്റ്റേഷൻ മേൽ വിട്ട് പോയിഡ്. ” അയാൾ പറഞ്ഞു . എന്നിട്ടു അതിലൊരു മണൽ ചാക്ക് ഒപ്പം ഉള്ള ആളെക്കൂട്ടി എട്ത്തു പിന്നിലുള്ള ബോഗിയുടെ ലോക്കിങ് ഭാഗത്തേക്ക് പോയി. എന്നിട്ട് ആ ഡോർ അടച്ചു അവിടെ ഇരുന്നു.. “ഓരോരോ കോപ്പ്” ജെനി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.എനിക്കു അവർ എന്താ ചെയ്യുന്നേ എന്നറിയാൻ ആകാംഷയായി. ഞാൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. ജെനി എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു അവിടെ തന്നെ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. ” നോക്ക് ഇവർ ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ നമ്മുക് ഒന്നും ചെയ്യാം പറ്റില്ല. വാ നമ്മുക് അവിടെ എന്താ എന്ന് നോക്കാം.”ഞങ്ങൾ അങ്ങോട് ചെന്നു. അവർ അവിടെ ഇരിക്കുകയാണ്. ഞാൻ അവർ എന്തേലും തീരുമാനമാക്കുന്നത് വരെ അവിടെ നിന്ന്.ജെനി എന്റെ പുറത്തു ചാരി നിന്ന്. അവൾക്ക് ബോറടി തുടങ്ങി. അവൾ എന്റെ പുറത്തു തോണ്ടി, വരാനുള്ള ആംഗ്യം കാണിച്ചു. ഞാൻ അവളെ സമാധാനപ്പെടുത്തി. ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ആംഗ്യഭാഷയിൽ ആയി പിന്നെ. അവൾക്കു അങ്ങേ അറ്റം കയറി നിൽക്കുകയാണ് എന്ന് മനസിലായി.എങ്കിലും ഇവർ ഇവിടെ എന്താ ചെയ്യുന്നേ എന്നറിയാണ് ഞാൻ നിന്ന്. മനസ്സില്ലാമാനസോടെ ജെനിയും.കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ട്രെയിൻ പതുക്കെ പോകാൻ തുടങ്ങി. അവർ തമ്മിൽ സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ട്രെയിൻ ഒരു വലിയ കയറ്റം കയറാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ ആദ്യമായാണ് അങ്ങനെ ഒരു കാഴ്ച കാണുന്നെ. വലിയ കയറ്റമാണ്. പതുക്കയാ പോകുന്നെങ്കിലും നല്ല ശക്തിയോടെ അത് കുതി ചു കയറുന്നു. ആ രണ്ടാളുകൾ ചാക്കിൽ നിന്നു മണൽ കയ്യിലെടുത്തു എന്നിട്ട് ഇരുവശങ്ങളിലും ഉള്ള പാളത്തിൽ പതുക്കെ വിതരാൻ തുടങ്ങി.അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്. നനവുള്ള പാളത്തിൽ കയറ്റം കയറുമ്പോൾ ചക്രങ്ങൾ സ്ലിപ് ആവും ഇത് ഒഴിവാക്കുക ആണ് അവർ ശ്രമിക്കുന്നത്. അത് ഞങ്ങൾ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി നിന്നു. ഏകദേശം 2-3 km അവർ അത് ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു. അത് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ പെട്ടന്നു ഒരു സ്റ്റേഷൻ എത്തി. അവർ അവിടെ ഇറങ്ങി.ഞങ്ങൾ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.