ജെസ്സി മിസ്സ് 4 [ദുഷ്യന്തൻ] 261

സോന: എന്തെങ്കിലും കാരണം..

ഞാൻ: അത്. .. അത് please, വേണ്ട എനിക്ക് താൽപര്യമില്ല.sorry.

സോന എന്തോ പറയാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ ഫ്രണ്ട്സിലെആരോ വിളിച്ചു.

സോന: ഞാൻ പോകുവാ. പിന്നെ കാ…….

വാക്കുകൾ പൂർത്തിയാക്കുന്നതിന് മുൻപ് അവൾ ഒന്ന് വിക്കി. എന്നിട്ട് പെട്ടന്ന് നടന്നു പോയി.

ഇവിടെ നടന്നതെല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം പോലെയാണ് തോന്നുന്നത്.

വീട്ടിലേക്കുള്ള മിസ്സുമായുള്ള നടത്തത്തിൽ ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞു.

എന്തോ ആ മുഖത്തോട് ഒന്നും മറച്ചു വെക്കാൻ എനിക്ക് തോന്നിയില്ല.

മിസ്സ് അൽപ്പനേരം മൗനം പാലിച്ചു. മിസ്സ്: ഞാൻ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ നിനക്ക് ആ കുട്ടിയോട് എസ് പറയാമായിരുന്നുവല്ലെ? ഞാൻ: ശേരിയാ , കഷ്ടമായിപ്പോയി. തമാശക്ക് പറഞ്ഞതാണെങ്കിലും മിസ്സിന് അത് ശേരിക്ക് കൊണ്ടു. മിസ്സ്: എന്നെ വേണ്ടാന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ.? ഞാൻ: എൻ്റെ പോന്നു മിസ്സ് അങ്ങനൊന്നും പറയല്ലേ. ഞാൻ ഒരു joke അടിച്ചതാ. ഈ സ്നേഹം ഞാൻ ചോദിച്ചു വങ്ങിയതാ. അത് എനിക്ക് അത്രയും പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്. So വേറൊന്നിനും വേണ്ടി ഞാൻ ഇത് കൈവിടില്ല.

മിസ്സ് എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി . കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു. ഒരു തുള്ളി കണ്ണീര് പീലിയിലൂടെ അടർന്ന് ഒഴുകി. ************** അച്ഛൻ്റെ വലിയച്ചൻ മരിച്ചിട്ട് ഒത്തിരിനാളായില്ല. അതുകൊണ്ട് ഓണം വലിയ ആഘോഷമൊന്നുമില്ലതെ ഊമ്പി പോയി. പിറ്റെ ദിവസം അമ്മ രാധാമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. കൂടെ ഞാനും. അമ്മയും രാധാമ്മയുമായി വലിയ കത്തി വെപ്പാണ്. ഞാനും മിസും ഡൈനിങ് ടേബിളിൻ്റെ രണ്ട് സൈഡിൽ ഇരുന്നു ചയ കുടിക്കുകയും. അമ്മ: രാധേച്ചി. നമ്മക്ക് കുറച്ച് അമ്പലങ്ങളിൽ ഒക്കെ പോയാലോ? . ഗുരുവായൂരും പിന്നെ പോകുന്ന വഴിയുള്ള വലിയ അമ്പലങ്ങളിലും ഒക്കെ. ആദിക്കും ക്ലാസ്സില്ല. അത്യാവശ്യം സാമ്പത്തികം രണ്ട് പേർക്കും ഉള്ളത് കൊണ്ട് തീരുമാനങ്ങൾ ഒക്കെ പെട്ടന്നാണ്. രാധാമ: അതൊരു നല്ല കാര്യമാ. ഞമുക്ക് പോകാം. മോളും കൂടെ വരില്ലേ? മിസ്സിനോടാണ് ചോദ്യം മിസ്സ്: അത് ഞാൻ .. അമ്പലത്തിൽ ഒക്കെ. അമ്മ : അത് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല. ദൈവം എല്ലാം ഒന്ന് തന്നെ. മോളും വാ. മിസ്സ്: അത് എനിക്ക് വരാൻ പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. മിസ്സ് അമ്മയെ ഒന്ന് കണ്ണ് കാണിച്ചു. അമ്മയുടെ മുഖം ഒന്ന് വാടി. അമ്മ: രാധേച്ചി അവൾക്ക് വരാൻ പറ്റില്ല. അപ്പോ എന്ത് ചെയ്യും. രാധാമ്മ: എങ്കിൽ ഞാനും ഇല്ല. മോള് ഇവിടെ ഒറ്റക്കകില്ലെ.