ജോമോന്റെ ചേച്ചി [ജോമോൻ] 719

എന്റെ ശ്രദ്ധ മാറ്റാൻ ചെയ്തത് ആണെങ്കിലും ഞാനത് കാര്യമാക്കി എടുത്തു

പിന്നെ നടന്നതൊരു യുദ്ധം തന്നെ ആയിരുന്നു

വീടിനകം ചുറ്റും ഞാൻ ചേച്ചിയെ ഓടിച്ചു.. പിടി തരില്ലെന്ന ഭാവത്തിൽ ചേച്ചിയും

ഒടുക്കം ഓടി ഞാൻ മുൻവശത്തു എത്തിയതും പെട്ടെന്ന് വെളിയിൽ നിന്ന് കേറിവന്ന അച്ഛന്റെ ദേഹത്തു ഞാൻ തട്ടി

കാര്യമായി ഒന്നും തന്നെ ഇരുവർക്കും പറ്റിയില്ല.. പക്ഷെ വേറെന്തോ ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു അച്ഛൻ അന്ന് ആദ്യമായി എന്നെ തല്ലി.. ഒരുപാട് ചീത്ത വിളിയും… കൂടുതലും ചേട്ടനെ ആയിരുന്നു ചീത്ത വിളിച്ചത് അത് എന്തിനായിരുന്നെന്ന് അപ്പോൾ എനിക്ക് മനസിലായില്ല

പക്ഷെ ആദ്യമായി കിട്ടിയ അടിക്ക് വേദന ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും മനസ്സിലെവിടെയോ ഒരു നീറ്റൽ

ഞാൻ മുറിയിൽ കയറി ബെഡിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു

എന്തോ അച്ഛൻ എന്നെ തല്ലിയത് എന്നെ ശെരിക്കും വിഷമിപ്പിച്ചു

കരയുക അല്ലായിരുന്നു ഞാൻ പക്ഷെ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു

അല്പം നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോ ശബ്ദത്തിൽ ഉള്ള ഏങ്ങലടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടു

ഞാനല്ല എന്താലും.. പിന്നെ ആരാ..?

തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോ കണ്ടു ദയേച്ചി വാതിക്കൽ നിന്ന് മുഖം പൊത്തി കരയുന്നത്

കണ്ടപ്പോ തന്നെ എനിക്ക് പാവം തോന്നി… അന്ന് ഇവിടെ വന്ന ദിവസം കരഞ്ഞത് അല്ലാതെ വേറെ ഒരു കാര്യത്തിനും എന്റെ ചേച്ചിയെ ഞാൻ കരയിച്ചിട്ടില്ല.. ഇടക്ക് പീരിയഡ് ഒക്കെ ആവുമ്പോൾ വേദന സഹിക്കാനാവാതെ എന്റെ തോളിലൂടെ തലയിട്ട് കിടക്കുമ്പോൾ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ പോകുന്നതല്ലാതെ ഇതുപോലെ നിന്ന് കരയുന്നത് എനിക്ക് സഹിക്കില്ല

ഞാൻ വേഗന്ന് തന്നെ ചേച്ചിയെ വിളിച്ചു കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി കണ്ണ് തുടച്ചു

“അയ്യേ.. ദയേച്ചി എന്തിനാ പിള്ളേരെ പോലെ കിടന്നു കാറുന്നെ..?

ഞാൻ കളിയാക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. ചേച്ചിയെ കളിയാക്കുമ്പോഴും എന്റെ കണ്ണ് നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു എന്നത് വേറെ കാര്യം

“ആര് കരഞ്ഞു.. നിനക്ക് തോന്നിയതാവും..”

പെട്ടെന്ന് കണ്ണ് തുടച്ചുകൊണ്ട് ചേച്ചി പറഞ്ഞു

“ഉവ്വ.. ഞാൻ കണ്ടാരുന്നു… പത്തിരുപത് വയസ്സ് ആയല്ലോ ചേച്ചി.. എന്നിട്ടും നാണമില്ലേ ഇങ്ങനെ കിടന്നു മോങ്ങാൻ..”