കാലം കഴിഞ്ഞ് അമ്മയ്ക്ക് ഒരു വിശേഷം 3 [Vaisakh Murali] 405

നമ്മൾക്കിടയിൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല, എനിക്ക് അമ്മയോടുള്ള എന്റെ ആവേശത്തെ അടക്കിപിടിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല….

ഇത് എവിടേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയില്ല, പക്ഷേ അമ്മയോടുള്ള എന്റെ പ്രണയം സത്യസന്ധമാണ്…

എന്തെന്നില്ലാതെ ഇതെലാം അമ്മയോടൊപ്പം അനുഭവിക്കണമെന്ന് മാത്രം എനിക്കറിയാം……

അമ്മ പുഞ്ചിരിച്ചു, മൃദുവായ, ആർദ്രമായ ഒരു പുഞ്ചിരി…. അത് എൻ്റെ ഹൃദയത്തെ വേദനിപ്പിച്ചു……..

ഞങ്ങൾ വളരെ നേരം അവിടെ നിന്നു, ഞങ്ങളുടെ ശരീരം അപ്പോഴും പിണഞ്ഞു, ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങൾ ഒന്നായി തുടിച്ചു…..

ഞങ്ങൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ലോകം മാഞ്ഞുപോയി, ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും, ഞങ്ങളുടെ ബന്ധവും, ആഗ്രഹവും മാത്രം അവശേഷിച്ചു….

അടുക്കള ജനലിലൂടെ വന്ന കാറ്റ് പരസ്പരം പിണഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഞങ്ങളെ തഴുകി പോയി….

ഇത് ഞങ്ങളുടെ രണ്ട് ജീവിതത്തെയും എന്നെന്നേക്കുമായി മാറ്റിമറിക്കുന്ന ഒരു യാത്രയുടെ തുടക്കം മാത്രമാണെന്ന് എനിക്കറിയാം…..

അമ്മയുടെ ആർദ്രമായ പുഞ്ചിരിയുടെ അർഥം മനസ്സിലാവാതെ… അത് ഇപ്പൊ വന്ന കാറ്റുപോലെ അല്പ നേരത്തേക്ക് മാത്രമുള്ളതവരുതെന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു……..

………….

അമ്മ പതിയെ എന്നെ ചുറ്റി നിന്ന കൈകൾ വിഡീപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു….. ഒരു അമ്മയും മകനും ഇതൊന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല…… സമൂഹത്തിന് ഇതൊന്നും മനസ്സിലാകില്ല….

 

അത് ഒരു കുറ്റസമ്മതം ആയി എനിക്ക് തോന്നി…..

 

ഞാൻ അമ്മയെ അടുത്തേക്ക് വലിച്ചു, എന്റെ കൈകൾ അമ്മയുടെ അരക്കെട്ടിൽ വീണ്ടും ചുറ്റി പറഞ്ഞു……. അമ്മയെ എങ്ങനെ പറഞ്ഞ് മനസ്സിലാക്കും എന്ന് എനിക്കറിയില്ല പക്ഷെ അമ്മയെ എനിക്ക് വേണം….