കാമമോഹിതം [ഗന്ധർവ്വൻ] 530

അച്ഛമ്മ : എന്താ ഭാമേ ഇവന് ആരെയും അറിയില്ലല്ലോ…? ഭാമ : അവൻ ഇങ്ങോട്ടൊന്നും വന്നിട്ടില്ലല്ലോ അമ്മേ അതാണ്…. അച്ഛമ്മ : നിങ്ങള് വേഗം കുളിച്ച് കാവിലേക്ക് പോ ദീപാരാധനക്ക് സമയമായി….

ഭാമ : ഭദ്ര എവിടെ അമ്മേ കണ്ടില്ലല്ലോ?… അച്ഛമ്മ : അവൾ കവിലാണ് മോളെ നോയമ്പ് ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഇങ്ങോട് വരില്ല….. ….

കണ്ണനും അമ്മയും കുളിച്ചു കാവിലേക്ക് ചെന്നു. സർപ്പത്തറയിൽ പോയി നാഗരാജാവിനെയും യക്ഷിഅമ്മയെയും തൊഴുതു. കണ്ണൻ അമ്മയോട് ഒന്നും മിണ്ടിയിട്ടില്ല ഇതുവരെ..ഭാമക്ക് അതിൽ കുറച്ചു വിഷമവും തോന്നി…… ” ഭാമേച്ചി….. ”

കണ്ണനും ഭാമയും ഒരുമിച്ച് തിരിഞ്ഞു നോക്കി…. ചുവന്ന സാരിയിൽ മുടിയിൽ മുല്ലപ്പൂചൂടി വലിയ ചുവന്ന കുങ്കുമപൊട്ട് ചാർത്തി അവൾ.. കാവിലെ ശ്രീകോവിലിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിവന്നപോലെ…..” ഭദ്ര “…..

കണ്ണൻ ഭദ്രയുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ ഭ്രമിച്ചു നിന്നുപോയി….. ഭദ്ര അടുത്ത് വന്നപ്പോൾ പനിനീരിന്റെ സുഗന്ധം മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചു കയറി……. ഭദ്ര : എന്താ കണ്ണാ എന്നെ അറിയോ?… കണ്ണൻ മിഴിച്ചു നിന്നു….. ഭാമ : നിന്റെ ചിറ്റയാണ് മോനെ…. ഭദ്രചിറ്റ….. കണ്ണൻ ഭദ്രയെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി…

ഒരു മുപ്പതു മുപ്പത്തിരണ്ട് വയസ്സ് പ്രായം കാണും ചിറ്റക്ക്.. ചുണ്ടും കവിളുമൊക്കെ നല്ല കാശ്മീരി ആപ്പിൾ പോലെ കടിച്ച് തിന്നാൻ തോന്നും…. അമ്മേ ദേവി ഇപ്പൊ ചിറ്റയെ കുറിച്ച് അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കാൻ പാടില്ല… ചിറ്റയിപ്പോൾ കാളിയമ്മയാണ്.. ഭദ്രകാളി…. ദേവി പൊറുക്കണേ….. “