കാമമോഹിതം [ഗന്ധർവ്വൻ] 530

ഭാമ കണ്ണന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി ., അമ്മയുടെ നോട്ടം താങ്ങാനാവാതെ കണ്ണൻ തല താഴ്ത്തി നിന്നു. കണ്ണൻ പറയുന്നത് കള്ളമാണെന്ന് ഭാമക്ക് മനസ്സിലായി.ഭാമ കനപ്പിച്ചു ഒന്ന് മൂളിയ ശേഷം അകത്തേക്ക് പോയി.

കണ്ണൻ ആകെ പേടിച്ചു നിന്നു. അമ്മക്ക് എല്ലാം മനസ്സിലായി.. ഇനി എന്ത് ചെയ്യും…. കണ്ണൻ പേടിച്ചു പേടിച്ചു അമ്മയുടെ റൂമിന്റെ വാതിലിൽ തട്ടി… അമ്മ വാതിൽ തുറന്നു.. അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിരിക്കുന്നു.. അമ്മ കരഞ്ഞോ?… അമ്മ : എന്താ ഒളിഞ്ഞു നോക്കാൻ വന്നതാണോ?…

കണ്ണൻ അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ടു തകർന്ന് പോയി…. കണ്ണൻ : അമ്മേ…. ഞാൻ… ഒന്നും ചെയ്തില്ല…. പടക്കം പൊട്ടും പോലെ ഒരു ശബ്ദം കേട്ടു.. കണ്ണന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല,ചെവിയിൽ ഒരു മൂളൽ മാത്രം… പിന്നെയും അൽപ്പം കഴിഞ്ഞാണ് കണ്ണൻ കരണം പൊത്തിപ്പിടിച്ചതും തനിക്കു അടി കിട്ടിയതാണെന്നും മനസ്സിലായത്. ഭാമ : നീ ഒന്നും ചെയ്തില്ലേ..?

ഞാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ വാതിലിന്റെ തൊട്ടടുത്തു നിന്നാണ് നീ വിളികേട്ടത്…. ” കണ്ണൻ : അമ്മേ… അങ്ങനെ അല്ല ഞാൻ… ഞാൻ.. മൂത്രമൊഴിക്കാൻ വന്നതാ…. ” ഭാമ : അപ്പോൾ നിന്റെ റൂമിൽ നിന്ന് എന്റെ പാന്റീസ് കിട്ടിയതോ? അതും നിന്റെ പില്ലോ കവറിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്ന്…. ” കഴിഞ്ഞു…..

എല്ലാം തീർന്നു… താൻ പിടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇനി ആവനാഴിയിൽ നുണയമ്പുകൾ ഒന്നും അവശേഷിക്കുന്നില്ല….

ഭാമ : എന്തെ നിനക്കൊന്നും പറയാനില്ലേ?… അമ്മ തല കുനിച്ചു നിന്ന് കരയുന്ന എന്റെ താടിയിൽ പിടിച്ചുയർത്തി “ഞാൻ നിന്റെ ആരാടാ?…. പറയെടാ… ഞാൻ നിന്റെ ആരാ…?