കാമമോഹിതം 2 [ഗന്ധർവ്വൻ] 684

കവലയിൽ ബസ്സിറങ്ങിയപ്പോൾ നേരം നന്നേ ഇരുട്ടിയിരുന്നു. ഭദ്ര വേഗം നടന്നു കണ്ണനെ നോക്കുകയോ കണ്ണനോട് ഒന്നും സംസാരിച്ചും ഇല്ല.. കണ്ണൻ : ചിറ്റേ ഒന്ന് പതുക്കെ നടക്ക്… ഭദ്ര നടപ്പ് തുടർന്നു, കണ്ണനെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ….. കണ്ണൻ : ചിറ്റേ സോറി…. ഇനി ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല….

ഭദ്ര നിന്നു കണ്ണൻ ഓടി ഭദ്രയുടെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു… ” സത്യായിട്ടും സോറി… എന്നോട് ഇങ്ങനെ മിണ്ടാതെ നടക്കല്ലേ….. പ്ലീസ്…. എന്നോട് പിണങ്ങല്ലേ ചിറ്റേ…… ” ഭദ്ര : കണ്ണാ… നീ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുന്നത് ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ ആളുകൾ എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തും.. ഞാൻ ചീത്തപെണ്ണാണ് എന്ന് പറയും…. അതുകൊണ്ട് ഇനി ഇങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യരുത് കേട്ടോ.. എന്റെ മോൻ… നിന്നെ എനിക്ക് ഇഷ്ടായത് കൊണ്ടാണ് നിന്റെ വികൃതികൾ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു തരുന്നത്……. രാത്രി…

അത്താഴം കഴിഞ്ഞു എല്ലാവരും കിടക്കാൻ ഉള്ള പുറപ്പാടാണ്….. ഭാമ : കണ്ണാ.. വാ വന്ന് കിടക്ക്… ഭദ്ര : കണ്ണൻ എന്റെ കൂടെ മുകളിൽ കിടന്നോട്ടെ ചേച്ചി..

നിങ്ങൾ കിടന്നോ…. ഭാമ : അതല്ല ഭദ്രേ അവൻ അവിടെ കിടന്നാൽ ഇനിയും വല്ല ദുസ്വപ്നവും കണ്ട് പേടിച്ചാലോ… ഭദ്ര : അതിനല്ലേ കാവിൽ നിന്ന് ഏലസ്സ് മന്ത്രിച്ചുകെട്ടിയത് ഇനി പേടിക്കില്ല…. അച്ഛമ്മ : അവൻ മുകളിൽ കിടന്നോളും മോള് പോയ്‌ കിടന്നോ…

അമ്മ പാതിമനസ്സോടെ കിടക്കാൻ പോയി.. ഭദ്രയും കണ്ണനും കിടന്നു. കണ്ണൻ മതിലിനോട് ചേർന്ന് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. ഭദ്ര കണ്ണനോട് ചേർന്ന് കിടന്നു….. “നിനക്ക് കെട്ടിപിടിച്ചു കിടക്കണ്ടേ….” “