കാമമോഹിതം 3 [ഗന്ധർവ്വൻ] 219

കണ്ണൻ മനസ്സുരുകി വിളിച്ചത് കാളിയമ്മ കേട്ടു…. ഇനി ഒരു മൂന്ന് മാസം ഫുൾ ബെഡ് റസ്റ്റ്.. വലതു കൈയും ഇടതു കാലും… എന്നാലും വല്ലാത്തൊരു വിളി കേൾക്കലായിപ്പോയി എന്റെ കാളിയമ്മേ……. കണ്ണനെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്നു താഴെ ചിറ്റയുടെ മുറിയിൽ കിടത്തി….. രാത്രി അത്താഴം കഴിഞ്ഞു വരാന്തയിൽ എല്ലാവരും ഒത്തു കൂടി… അവർ സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ണന് കേൾക്കാം അച്ഛമ്മ : ഇതിപ്പോ കുറേ ആയി ന്റെ കുട്ടിക്ക് ഓരോന്ന് അപകടം വരുന്നു.. ഭാമേ കണ്ണന്റെ ജാതകം വേണം..

ഞാൻ നമ്മുടെ കോവൂർ നീലകണ്ഠൻ നമ്പൂതിരിയുടെ അടുത്ത് ഒന്ന് പോണംന്ന് വിചാരിക്കയാ…..” അച്ഛൻ : എനിക്ക് ഇതിലൊന്നും വിശ്വാസം ഇല്ലാന്ന് അമ്മക്കറിയാല്ലോ പിന്നെന്തിനാ വെറുതെ…. “. അച്ഛമ്മ : മിണ്ടാതെ ഇരുന്നോ നീയ് അവിടെ., നിന്റെ വിശ്വാസം ഇല്ലായ്മയും നിഷേധിത്തരവും കൊണ്ട് ഉണ്ടായ അനർത്ഥങ്ങൾ അറിയാല്ലോ നിനക്ക്.. എന്നെകൊണ്ട് കൂടുതൽ ഒന്നും പറയിപ്പിക്കണ്ട….”

അച്ഛൻ പിന്നൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. പിറ്റേന്ന് തന്നെ അച്ഛമ്മയും ചിറ്റയും കൂടി നീലകണ്ഠൻ നമ്പൂതിരിയുടെ അടുത്ത് പോയി…. അച്ഛൻ കടയിലേക്കും പോയി. തറവാട്ടിൽ അമ്മയും ഞാനും തനിച്ച്…… പകൽ സമയം 10:30. കണ്ണൻ കിടക്കുന്ന മുറി. ഭാമ : ഹോ എന്തൊരു ചൂടാ ഇവിടെ… രാത്രിയിൽ കൊടുംതണുപ്പും “… ഭാമ സാരിതുമ്പ് കൊണ്ട് വിയർത്ത കഴുത്തും മുഖവും തുടച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ഭാമ : കണ്ണാ നിനക്ക് കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും വേണോ?…..”

കണ്ണൻ ഒരു കള്ളച്ചിരി പാസ്സാക്കികൊണ്ട് അമ്മയുടെ മാറിലെക്ക് നോക്കി ” ഉം.. ആ കരിക്കിന്റെ നീര് കുടിക്കാൻ തരോ….. ” കണ്ണന്റെ നോട്ടം തന്റെ മാറിലേക്ക് ആണെന്ന് കണ്ട ഭാമ സാരികൊണ്ട് വേഗം മാറ് മറച്ചു ” കൈയും കാലും ഒടിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോഴും നിനക്ക് ഇതുതന്നെയാണോ വിചാരം…? ” ” അതെ അതിനെന്താ ഞാൻ എന്റെ അമ്മയോടല്ലേ ചോദിച്ചേ അല്ലാണ്ട് ചിറ്റയോട് ഒന്നും അല്ലല്ലോ…? ” “