കാമമോഹിതം 3 [ഗന്ധർവ്വൻ] 221

കണ്ണന്റെ നോട്ടം തന്റെ മാറിലേക്ക് ആണെന്ന് കണ്ട ഭാമ സാരികൊണ്ട് വേഗം മാറ് മറച്ചു ” കൈയും കാലും ഒടിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോഴും നിനക്ക് ഇതുതന്നെയാണോ വിചാരം…? ” ”

അതെ അതിനെന്താ ഞാൻ എന്റെ അമ്മയോടല്ലേ ചോദിച്ചേ അല്ലാണ്ട് ചിറ്റയോട് ഒന്നും അല്ലല്ലോ…? ” ” അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടായീന്ന് അറിഞ്ഞാൽ കൊന്നുകളയും നിന്നെ എന്നിട്ട് ഞാനും ചാവും… ”

കണ്ണൻ ഒന്നറിഞ്ഞുനോക്കിയതാ പക്ഷെ അമ്മ അക്കാര്യത്തിൽ വൻ കലിപ്പാണ് എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഒന്ന് പേടിക്കുകയും ചെയ്തു….. ” അയ്യോ… എനിക്ക് ഈ ചുന്ദരിപെണ്ണിനെ മതിയേ….. ” ” ങ്ഹാ..

നല്ല കുട്ടികൾക്ക് എന്നും അമ്മയുടെ സ്നേഹം ഉണ്ടാവും…. ” ” ഞാൻ അമ്മേടെ നല്ല കുട്ടിയല്ലേ… എന്നെ ഇപ്പൊ സ്നേഹിക്കോ ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ആരും ഇല്ലാത്ത നേരമല്ലേ ഞാനും അമ്മയും മാത്രം…. പ്ലീസ്.. അമ്മാ… ” കണ്ണൻ ചിണുങ്ങി….. ”

നീയെന്റെ നല്ല കുട്ടിയൊക്കെ തന്നെ പക്ഷെ ഇപ്പൊ വേണ്ട നിനക്കിത്തിരി വെപ്രാളം കൂടുതലാ….. ” ” അമ്മാ അങ്ങനെ പറയല്ലേ… ഞാനമ്മ പറയുമ്പോലെ കേൾക്കാം… ങ്ങും.. പേരെ…? ”

അവിടെങ്ങും ആരുമില്ല എന്നറിയാം എന്നാലും ഭാമ ഒന്നുചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു ” ഞാൻ പറയുന്നതേ ചെയ്യാവൂ….. ” ” അത്രെ ഉള്ളൂ… ” കണ്ണന്റെ കണ്ണിൽ ആയിരം പൂത്തിരികൾ ഒന്നിച്ചുമിന്നി……

ഭാമ പോയി വാതിലടച്ചു. കണ്ണൻ ആകാംക്ഷയോടെ അമ്മയെ നോക്കിക്കിടന്നു…. ” അടങ്ങികിടന്നോണം കേട്ടല്ലോ “? ” ഓഹ് സമ്മതിച്ചു, എന്തൊരു ജാടയാണപ്പാ, നിങ്ങൾ പെണ്ണുങ്ങളുടെ സാധനങ്ങൾ ഞങ്ങൾ ആണുങ്ങൾക്ക് കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എല്ലാവർക്കും കൊടുത്തേനെ…. “! “