കാമമോഹിതാംഗന 1 [Jayasree Kavil] 138

വാതിൽക്കൽ തന്നെ സുമതി നിൽപ്പുണ്ട്. മുണ്ടും ബ്ലൗസുമാണു വേഷം. പൊക്കിളിന്റെ ഒരു മുഴം താഴെയായിട്ടാണു മുണ്ടുടുത്തിരിക്കുന്നത് അശ്രീകരം. മാറിൽ തോർത്തിട്ടേ നടക്കാവൂ എന്നു എത്ര പറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ല. അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാനുള്ളതിനാൽ ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. കയ്യിലിരുന്ന തുണിയും സോപ്പുമെല്ലാം അവളുടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തിട്ട് ഞാൻ ബെഡ്റൂമിലേക്ക് ഓടിക്കേറി. കബോർഡിനുള്ളിൽ പുളിയിലക്കര സാരിയും ബ്ലൗസും അലക്കിത്തേച്ച് വെച്ചതിരിപ്പുണ്ട്.

ബെഡ്മിൻറ വാതിൽ പോലും അടയ്ക്കാതെ ഞാൻ നൈറ്റിയുടെ ഹുക്കഴിച്ച് തലവഴി ഊരിയെടുത്തു. അല്ലേൽ തന്നെ വാതിൽ തുറന്നിട്ടാലും ആരും കാണാനാണു. എന്റെ ചുടു നിശ്വാസങ്ങളല്ലാതെ ഒന്നും തന്നെ ഈ മുറിയിലില്ലല്ലോ.. ധിറുതിയിൽ ബ്ലൗസ് ധരിച്ചശേഷം നനഞ്ഞ മുടി ഹെയർ ഡയർ ഓണാക്കി ഉണക്കി സാരി എടുത്തുടുത്തു കൊണ്ട് ഞാൻ വേഗം പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പ്ലീറ്റെടുത്തു മടക്കി വയറിലേക്ക് തിരുകിക്കൊണ്ട് ഞാൻ അമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.

അമ്മ ഏതോ പുസ്തകം വായിച്ചിരിപ്പാണു. “അമ്മേ ഞാൻ അമ്പലത്തിൽ പോയിട്ട് വരാം ട്ടോ.” “ശരി മോളേ.”

കയ്യിലിരുന്ന പുസ്തകത്തിൽ നിന്നും മുഖമുയർത്താതെ പറഞ്ഞു. ഞാൻ വേഗം മുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങി. പോകുന്ന പോക്കിൽ മുടിയിലൊരു കുളിപ്പിന്നലിട്ട് നടുത്തളത്തിലെ തുളസിത്തറയിൽ നിന്നും ഒരു തുളസിക്കതിർ നുള്ളി കേശഭാരത്തിലേക്ക് തിരുകി വെച്ചിട്ട് സാരിത്തലപ്പ് അരയിലേക്ക് തിരുകി വാതിൽക്കൽ ആണിയിൽ തൂക്കിയിട്ടിരിക്കുന്ന സ്കൂട്ടറിന്റെ ചാവിയെടുത്തു. സാധാരണ അമ്പലത്തിൽ പ്രവീണാമ്മയുടെയൊപ്പം നടന്നാണു പോകാറു. ഇന്നതു പറ്റില്ല. നടന്നു ചെല്ലുമ്പോളേക്കും ദീപാരാധന കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും. സാമാന്യം വേഗത്തിലാണു ഞാൻ സ്കൂട്ടറോടിച്ചത്.

അഞ്ച് മിനിറ്റേ എടുത്തുള്ളൂ അമ്പലത്തിലെത്താൻ. മതിലിനോട് ചേർന്ന് സ്കൂട്ടർ സ്റ്റാൻഡിൽ വെച്ച് ഞാനകത്തേക്ക് ചെന്നു. ഭാഗ്യം നട തുറന്നിട്ടില്ല. ആളുകൾ രണ്ടു വരിയായി നിൽപ്പുണ്ട്. ഞാൻ ചെന്ന് പെണ്ണുങ്ങൾ നിൽക്കുന്ന വരിയിലേക്ക് കയറിയതും അകത്തെ മണി മുഴങ്ങി. കൃത്യ സമയം തന്നെ. ശ്രീകോവിൽ തുറന്നു ദേവിയുടെ തങ്കവിഗ്രഹം തെളിഞ്ഞു. ഞാൻ മനം നിറച്ചു കണ്ടു കൊണ്ട് മിഴികളടച്ചു പ്രാർഥിച്ചു. എന്നും ഒരു പ്രാർഥനയേ ഒള്ളൂ എന്ന് ദേവിക്കറിയാം. മറ്റൊന്നുമല്ല എന്റെ കാവ്യമോളുടെ  ഭാവി ശോഭനമാക്കണേയെന്നു.

വിഗ്രഹത്തിലുഴിഞ്ഞ കർപ്പൂരത്തട്ടുമായി ശാന്തിക്കാരൻ വരുന്ന വരെ ഞാൻ മിഴികൾ കൂമ്പിയടച്ച് ദേവീ സ്തോത്രം ഉരുവിട്ട് തൊഴുതു നിന്നു. മൂന്നു തവണ കർപ്പൂരമുഴിഞ്ഞ് തൊഴുതിട്ട് ഞാൻ പ്രവീണാമ്മയോടൊപ്പം പ്രദക്ഷിണത്തിനിറങ്ങി. എതിരെ വന്ന പയ്യന്റെ നോട്ടം എന്റെ വയറിലേക്കൊന്ന് നീണ്ടതും ഞാൻ സാരിത്തലപ്പ് വലിച്ചിട്ടു. ധിറുതിയിൽ സാരി ചുറ്റിയതിനാൽ ചിലപ്പോൾ വയറും പൊക്കിളുമൊക്കെ അവൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും. അമ്പലപ്പറമ്പിന്റെ വടക്കേ മൂലയിൽ വലിയ ആഞ്ഞിലിക്കുറ്റിയിൽ തളച്ചിരിക്കുന്ന കൊമ്പൻ ദേവീദാസൻ ഞങ്ങളെ കണ്ട് തുമ്പി നീട്ടി. ഇടയ്ക്കിടെ പഴവും ശർക്കരയും കൊടുക്കുന്നത് കൊണ്ട് അവനു നല്ല പരിചയമുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.

ഞാൻ നോക്കി നിൽക്കെ അവൻ കണയിറക്കി മൂത്രമൊഴിച്ചു. അടിവയറിലെ വലിയ സഞ്ചിക്കിടയിൽ നിന്ന് ഇളം ചുവപ്പ് നിറത്തിൽ അവൻറ അഞ്ചാം കാൽ പുറത്തേക്കിറങ്ങിവരുന്നത് കണ്ടതും എന്റെ മനസ്സിൽ കുളക്കടവിൽ വെച്ചു