കാമാനുരാഗം [സ്പൾബർ] 532

“ഓക്കേ ടീ… ഞാൻ തയ്യാർ… പക്ഷേ നമ്മൾ എങ്ങോട്ട് പോകും?…”

അവൻ ചോദിച്ചു.

“ പിന്നേ… ഇവിടെ ഖത്തറിൽ നിൽക്കുന്ന ഞാനാണല്ലോ നിനക്ക് നാട്ടിലുള്ള സ്ഥലങ്ങൾ പറഞ്ഞ് തരേണ്ടത്. ഇത്രയൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തില്ലേടാ… ബാക്കിയൊക്കെ നീ നോക്ക്..
വല്ല മൂന്നാറോ… അങ്ങിനെ എവിടെയെങ്കിലും. ഒരു ദിവസമുള്ളത് രണ്ടായാലും കുഴപ്പമില്ല. അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം..”

ഇവൾ ഒരുങ്ങിത്തന്നെയാണെന്നവന് മനസിലായി. ഇനി താൻ പിന്നോട്ട് നിന്നാൽ ശരിയാവില്ല. അവൻ കുറച്ച് നേരം ഒന്നാലോചിച്ചു. പിന്നെ അവളോട് പറഞ്ഞു.

“ മൂന്നാറൊന്നും ശരിയാവില്ലെടീ… അവിടെയൊക്കെ നമ്മുടെ നാട്ടുകാർ ഇടക്ക് പോകുന്നതാ… നമുക്കൊരു കാര്യം ചെയ്യാം. ഊട്ടിയിൽ പോകാം. ഊട്ടിയിൽ നിന്നും കുറച്ചകലെ കൊത്തഗിരി എന്നൊരു സ്ഥലമുണ്ട്. അവിടെ കാടിനുള്ളിൽ ഒരു റിസോട്ടുണ്ട്. ഒരിക്കൽ ഞാനവിടെ പോയിട്ടുണ്ട്. അവിടെ താമസിക്കുന്നവർ പോലും പരസ്പരം കാണില്ല.
ഓരോരുത്തർക്കും വലിയ മതിൽ കെട്ടിത്തിരിച്ച കോട്ടേജുകളാണ്. നമ്മുടെ വണ്ടി നമ്മുടെ കോട്ടേജിൽ തന്നെ നിർത്തിയിടാം. അവിടെയാവുമ്പോൾ ഒരാളെയും പേടിക്കേണ്ട. അത് മതിയോ..

“ മതിയെടാ കുട്ടാ… നല്ല സ്ഥലം നോക്കി നീ തന്നെ തീരുമാനിച്ചാൽ മതി. ഇനിയെന്തെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ വിളിക്കാം.. ശരീടാ.. മുത്തേ…”

അവൾ ഫോൺ വെച്ചതും സനൂപ് മലർന്ന് കിടന്ന് ആലോചിച്ച് നോക്കി. വളരെ ശ്രദ്ധിച്ച് കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ട വിഷയമാണിത്. എങ്ങാനും പാളിപ്പോയാൽ കുടുംബം തകരും. പക്ഷേ അവൾ നല്ല പ്രതീക്ഷയിലാണ്. തന്നിലാണ് അവളുടെ പ്രതീക്ഷ. അത് തകരാൻ പാടില്ല. റിസ്ക്കെടുക്കാം. അപ്പോഴല്ലേ ലൈഫിനൊരു ത്രില്ലുള്ളൂ.
അവൻ ഒരു പേനയും, പേപ്പറും എടുത്ത് ചെയറിലിരുന്നു. എഴുതിയും, വെട്ടിയും,
തിരുത്തിയും വിശദമായ ഒരു പ്ലാൻ തയ്യാറാക്കി. എയർപോർട്ടിൽ നിന്നും ഊട്ടിയിലെ റിസോർട്ടിലേക്കുള്ള ദൂരവും, അതിന് വരുന്ന സമയവും വരെ കൃത്യമായി കണക്ക് കൂട്ടി. അവിടുന്ന് ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ ,പറഞ്ഞാൽവിശ്വസിക്കാവുന്ന മറുപടിയും അവൻ റെഡിയാക്കി. വീട്ടുകാരിൽ നിന്നും ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന നാലഞ്ച് ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരവും ഒരു പാട് ആലോചിച്ച് തയ്യാറാക്കി.