കാമപ്പേക്കൂത്തുകൾ 3 [വനജ] [Legacy Archive] 351

“ഗിരിജേടത്തിയേ..” പയ്യേ ഞാൻ വിളിച്ചു.

അവർ ഒന്ന് ഞെട്ടി.

“ആരാ..” അൽപം പതറിയ ശബ്ദം .

“ഞാൻ.’

എന്നിട്ട് എന്റെ നേരെ നോക്കി. അവ്യക്തമായതിനാൽ വിളക്ക് എടുത്ത് എന്റെ നേരെ നീട്ടി.

എന്നെ അൽഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു.

“മനൂ.” വല്ലാത്ത ഒരു ആഹ്ലാദം അവരുടെ മുഖത്തും വാക്കുകളിലും.

സന്തോഷം കൊണ്ട് ആ മുഖം വിടർന്നു.

ഞാൻ ഗിരിജേടത്തിയുടെ മുഖം അപ്പോളാണ് ശരിക്ക് കണ്ടത്.

ഹോ വട്ടമുഖം വിടർന്ന് കണ്ണുകൾ.

“വാ അകത്തേക്ക് വാ… ആരും കാണണ്ട..” അവർ എന്നെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.

ചാണകം മെഴുകിയ തറയാണ് വീടിന്.

ചുവന്ന ബ്ലൗസും ഒറ്റമുണ്ടും മാത്രമായിരുന്നു അവരുടെ വേഷം. വിളക്ക് നിലത്ത് വച്ചപ്പോൾ ആ മുണ്ടിനിടയിലൂടെ കൊഴുത്ത കാൽത്തുടകളും ചന്തിയും നിഴലടിച്ച് കാണാം.
അൽപനേരം ഞാൻ ആ തരുണിയെ നോക്കി. നിന്നു. തനിനാടൻ പറഞ്ഞതിനേക്കാളും എത്രയോ സുന്ദരിയാണിവൾ. കുണ്ടിമുതൽ കാലുവരെ ഒരു നല്ല തമ്പുരുപോലെ ഉണ്ട്. ജ്വലിക്കുന്ന നാടൻ സൗന്ദര്യം എന്റെ മുമ്പിൽ. എത്രയോ കാലമായി ഞാൻ ഇത്തരം ഒരു പെണ്ണിനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ഇന്നിതാ അത് സഫലമാകുവാൻ പോകുന്നു. “ എന്റെ മനൂ… നീ വന്നൂ അല്ലേ” അവർ പറഞ്ഞു. ഒരു കാമുകിയുടെ ഭാവമായിരുന്നു അവർക്ക്. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഞാൻ അവരുടെ കാമുകനെ പോലെ ആയിമാറി.

“ എൻറ ഗിരിജേടത്തിയെ കാണാതെ എനിക്ക് ആകില്ല”

എന്റെ 6 പാക്ക് വയറിലും രോമം നിറഞ്ഞ ഉറച്ച മാറിലും അവർ കവിൾ ഇട്ട് ഉരസി. എന്റെ മാറിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി നിന്നു.
“ എന്റെ പൊന്നു കുട്ടാ…’ അവർ എന്നെ ഇറുകെ പുണർന്നു. ചന്ദ്രിക സോപ്പിന്റെ വാസന എന്റെ മൂക്കിൽ അടിച്ചു കയറി. ഈറനോടെ ഒരു സുന്ദരി എന്നെ പുണർന്നപ്പോൾ എന്റെ പൗരുഷം ഉണർന്നെഴുന്നേറ്റു. എന്റെ കൈകൾ അവരുടെ മാംസളമായ പുറത്തും ചന്തിയിലും ഓടിനടന്നു. ഇറുകെ പുണർന്ന് എന്റെ കാതിൽ അവർ പറഞ്ഞു.