കാമപ്പേക്കൂത്തുകൾ 4 [വനജ] [Legacy Archive] 655

“എടീ അവൻ ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാൽ അങ്ങു പോവില്ലെ, അതുവരെയെങ്കിലും പകലെൻറടുത്തുണ്ടായിക്കോട്ടെ, അച്ചൻ കാലത്ത് പോയാൽ ഉച്ചഭക്ഷണത്തിന് വന്നാലായി, അഥവാ വന്നാലും പിന്നെ പോയാൽ വൈകീട്ടല്ലെ വരൂ, അതുവരെ ഞാനിവിടെ ഒറ്റക്കല്ലെ. നിനക്കവിടെ നീനയും അമ്മയുമൊക്കെയില്ല, എന്നാലും അമ്മ പറയാം, മോൾ വിഷമിക്കണ്ട, പിന്നെ മോൾ സ്വന്തം വീടെടുത്ത് മാറിയാൽ പിന്നെ നിനക്കിഷ്ടമുള്ളതെല്ലാം മോന് കൊടുക്കാൻ പറ്റും, ഇപ്പോ മറ്റുള്ളവരൊക്കെ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ നിന്റെ ഇഷ്ടം മാത്രം നോക്കി വല്ലതും കൊടുക്കാൻ പറ്റുമോ”.

“എന്നാലും എനിക്കവനെ കാണാമല്ലൊ”

“അങ്ങനെ കാണാൻ മുട്ടുമ്പോൾ ഇങ്ങോട്ടുപോരെ, ഇവിടകുമ്പോൾ നിന്റെ ഇഷ്ട്ടമ്പോലെ കൊടുക്കാലോ”

“ശരിയമ്മ, മോനേ ചേച്ചി പോയിവരാം, ഞാനിനിയും ഇടക്കൊക്കെ വരും, മോൻ വിഷമിക്കണ്ട” കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി പടിയിറങ്ങിവന്ന അനിയനോട് ചേച്ചി യാത്ര പറഞ്ഞു.

“നീ കിച്ചുനൊരുമ്മ കൊടുക്കടാ” മീന അനിയനെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. കാര്യം മനസ്സിലായ പ്രവി ചേച്ചിയുടെ മുലക്കുടങ്ങളിൽ ഞെക്കിഞെരിച്ചുകൊണ്ട് കിച്ചുനും അമ്മ കാണാതെ ചേച്ചിക്കും ഉമ്മ കൊടുത്തു. ഒപ്പം മീന അനിയന്റെ കുട്ടനെ മുണ്ടിനുമുകളിലൂടെ ഒന്നു തടവാനും മറന്നില്ല. പാതി ഉദ്ധരിച്ച അനിയന്റെ വരാൽ കൈക്കുള്ളിൽ പിടഞ്ഞപ്പോൾ മീന അറിയാതെ വായിൽനിന്നും മുളക് കടിച്ച ശബ്ദം പുറത്തുവന്നു, അതിന്റെ അനുരണനം അവളുടെ പാൻടിയെയും നനച്ചു. ഉടനെത്തന്നെ മീന വിളിച്ചുവരുത്തിയ ടാക്സിയിൽ പോയി കേറി യാത്രയായി.
മീന യാത്രയായതിനുശേഷം മുകളിൽ സ്വന്തം റൂമിൽ പോയ പ്രവീൺ പിന്നെ ഉച്ചഭക്ഷണത്തിന് മാത്രമാണ് താഴെ ഇറങ്ങിയത്. അമ്മ അവനെ ശല്യം ചെയ്യാൻ പോയതുമില്ല. പൂർ വിട്ടകന്ന കുണ്ണയുടെ ദുഖം ആ അമ്മക്ക് മനസ്സിലാകാതിരിക്കില്ലല്ലോ, ഒരു പക്ഷേ മോളുടെ പൂറാണ് മോനാദ്യം പണ്ണിയതെങ്കിൽ പിന്നെ പറയാനുമില്ല.