കാമപ്പേക്കൂത്തുകൾ 4 [വനജ] [Legacy Archive] 655

”കണ്ണാ, എഴുന്നേൽക്ക്, വീട്ടിൽ പോകണ്ടേ”

രാജൻ പെട്ടെന്നെഴുന്നേറ്റ് അപ്പോഴും ലീലയുടെ കുണ്ടിയിൽ തന്നെയിരുന്ന് തളർന്നിരുന്ന കുണ്ണ വലിച്ചൂരി. അപ്പോൾ കുണ്ണത്തലയിൽ അവനൊഴുക്കിയ പാൽ കൂടാതെ ഒരൽപം മഞ്ഞ നിറത്തിൽ മലവും പിടിച്ചിരുന്നു. എഴുന്നേറ്റോടിയ അവൻ ലീല നൽകിയ വെള്ളപ്പാത്രവുമായി പുറത്തുള്ള കക്കൂസിലേക്കോടി, എല്ലാം കഴുകി വൃത്തിയാക്കി.
”ചേച്ചി ഞാൻ ഇനി കയറുന്നില്ല, പോട്ടേ, പിന്നെ കാണാം” രാജൻ യാത്രപറഞ്ഞു. ലീല അടക്കാനാകാത്ത – സന്തോഷത്തോടെ കതകിൽ ചാരിനിന്നു, പിന്നെ കതകടച്ച് തിരിച്ചുപോയി ഹാളിൽനിന്നും ബെഡ്ഡെടുത്ത് റൂമിൽ തിരിച്ചുവെച്ചു, മക്കളുടെ കൂടെപ്പോയി കിടന്നു. ഉറക്കത്തിൽ അവൾ മോളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുമ്മവെച്ചു.

രാജൻ തിരിച്ചു പോകുന്നത് വരെ അവരുടെ രാത്രിസംഗമം അനവരതം തുടർന്നു. സെയ്ഫ് അല്ലാത്ത ദിവസങ്ങളിൽ ‘റ്റുഡേ” ഗുളിക ഉള്ളിൽ ഇൻസെർട് ചെയ്തും പണ്ണിക്കളിച്ചു തകർത്തു. അതിന്നൽ ഗർഭിണിയാകും എന്ന ഭയം അവരെ അലട്ടിയിരുന്നില്ല. കണ്ണീരോടെയാണ് ലീല രാജനുമായുള്ള അവസാന സംഗമം കഴിഞ്ഞു രാജനെ യാത്രയാക്കിയത്.

”കണ്ണാ എന്നെ മറക്കുമോ”

‘ചേച്ചീ എന്നെ മറക്കാതിരുന്നാൽ മതി, ഞാനൊരിക്കലും മറക്കില്ല”.

കാലം കടന്നുപോയി, ഒപ്പം മക്കളും വളർന്നു. ആദ്യം മധുവും പിന്നെ വിനുവും വിവാഹം കഴിച്ചു. രണ്ടു ചക്കരതുണ്ടുകളായിരുന്നു രണ്ടും. എന്നാൽ ഗൾഫ്കാരായ അവരുടെ ഭർത്താക്കന്മാർക്ക് അവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങളെ തൊട്ടുണർത്തിപ്പോകാനല്ലാതെ പൂർത്തീകരിച്ചു കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. മഴക്കു കാത്തിരിക്കുന്ന വേഴാമ്പലിനെപ്പോലെ അവരും രണ്ട് വർഷത്തിലൊരിക്കൽ വിരുന്ന് വരുന്ന ഭർത്താക്കന്മാരെ കാത്തിരുന്നു. ഇതിനിടയിൽ മധു തൂവിയ പാൽ അടിയിൽ പിടിച്ച് മിനി ഒന്നു പ്രസവിച്ചു, ഒരാൺകുഞ്ഞ്, എല്ലാവരും അവനെ കിച്ചൂന്ന് വിളിക്കുന്നു. വിവാഹം കഴിഞ്ഞ്