അവൻ പറഞ്ഞപ്പോ തന്നെ കീ മേടിച്ചുവെക്കണ്ടതായിരുന്നു. അപ്പോ ഓർമ്മ വന്നില്ല.
ആ സാരമില്ല.
ദീപക് ഓരോ വണ്ടികളായി ഓവർടേക്ക് ചെയ്തു ചെയ്തു പാഞ്ഞു.
2 ടാങ്കർ ലോറികൾ ആണ് ഇപ്പോൾ മുന്നിൽ.
“നാശം.. ഓവർടേക്ക് ചെയ്യാനും പറ്റുന്നില്ലല്ലോ..”
കിട്ടിയ ചാൻസിൽ ദീപക് ഓവർടേക്ക് ചെയ്തു മുന്നിലേക്ക് കയറി. പെട്ടെന്ന് വളവ് തിരിഞ്ഞ് ഒരു ബസ്സ് മുന്നിൽ.
നിയന്ത്രണം വിട്ടു ദീപക് ബസ്സിൽ ഇടിച്ചു വീണു.
കുറച്ച് നേരത്തിനു ശേഷം ദീപക് കണ്ണ് തുറന്നു. തന്റെ ബൈക്ക് വഴിയുടെ സൈഡിലേക്ക് മാറ്റിവെച്ചിരിക്കുന്ന.
ആളുകൾ കുറച്ച് ദൂരെ മാറി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. ആംബുലൻസ് വന്നിട്ടുണ്ട്.
എന്താണ് ആരും തന്റെ ചുറ്റിനും നില്കാത്തത്?
ഞാൻ അല്ലേ ഇടിച്ചു വീണത്. ദീപു ഓർത്തു.
ഇനി വേറെ ആരെയെങ്കിലും ഇടിച്ചുവീഴ്ത്തി കാണുമോ?
ദീപു മുന്നിലേക്ക് നടന്നു. ആൾകൂട്ടത്തിനു ഇടയിലൂടെ വീണു കിടക്കുന്ന ആളെ നോക്കി.
ദീപുവിന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിച്ചുനിന്നു. ചലനമറ്റ തന്റെ ശരീരം.
തലയിൽ നിന്നും ദേഹം മുഴുവനിൽ നിന്നും ചോര ഒഴുകുന്നു.
“ഓവർ സ്പീഡ് ആയിരുന്നു. കഴുത്തിനു നല്ല പരിക്കുപറ്റി. അങ്ങനെ ആണ് മരിച്ചത്.” കൂട്ടം കൂടി നിന്ന ഒരാൾ പറയുന്നത് ദീപക് കേട്ടു.
ഞാൻ മരിച്ചെന്നോ? ഇല്ല..
എനിക്ക് മരിക്കാൻ കഴിയില്ല. എന്റെ അമ്മൂ, എനിക്ക് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകണം.
നോ. ഇതൊരു സ്വപ്നം ആണ്. അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു.
വീണ്ടും തുറക്കുമ്പോഴും അങ്ങനെ തന്നെ. എന്താണിത്.
എന്റെ അമ്മ, അച്ഛൻ, പെങ്ങൾ, അവരൊക്കെ എങ്ങനെ സഹിക്കും.

നല്ല തുടക്കം ഈ കഥ മുന്നോട്ട് പോട്ടെ 👍🤤
ഇതെന്താ മെഗാ സീരിയലോ… ദീപു മരിക്കാൻടായിരുന്നു.. അപ്പുവിന്റെ മുൻപിൽ വെച്ചു അരുണിമായേ കളിക്കുന്നതും ഒരു ത്രീസോംമും ഒക്കെ വെക്കാമായിരുന്നു
Super bro👍
Keep going
I love this story and I love last part
I love it
വളരെ ഇൻ്ററസ്റ്റിങ് ആയ തുടക്കം. നല്ല എഴുത്തുശൈലി. തുടരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ഓൾ ദി ബെസ്റ്റ്. 👍