ഭക്ഷണം കഴിച്ച ശേഷം അരുൺ അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. അരുണിമയാവട്ടെ ടിവി ഓൺ ചെയ്തു താഴെ ഇരുന്നു.
അച്ഛനും അമ്മയും പോയ ശേഷം അവൾ അനിയനെ നോക്കി അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.
ഫോണിൽ നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു അരുൺ.
അരുണിമ: എന്താടാ നീ എന്നോടൊന്നും മിണ്ടാതെ പോയത്. നിനക്കെന്നോട് എന്തോ ദേഷ്യം ഉള്ളതുപോലെ?
അരുൺ: എന്താ ചേച്ചി അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്? ഞാൻ എന്തെല്ലാമോ ആലോചിച്ചിരുന്നതാണ്. ചേച്ചിയോട് എനിക്കെന്തിനു ദേഷ്യം തോന്നണം.
അരുണിമ: നീ എന്റെ മുഖത്തുപോലും നോക്കാതെ പോയതുകൊണ്ടാണ്. എനിക്ക് നല്ല വിഷമമായി. ഞാൻ ഇന്നലെ നിന്നോടെന്തെങ്കിലും അരുതാത്തത് പറഞ്ഞോ?
ഇന്നലെ ചേച്ചിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നതും, രാവിലെ നഗ്നനായി എഴുന്നേറ്റതും മാത്രമേ തനിക്ക് ഓർമയുള്ളൂ എന്ന് എങ്ങനെയാണ് പറയുക.
അരുൺ: ഇല്ല ചേച്ചി. എനിക്കൊന്നും ഓർമയില്ല. നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം. ഞാൻ ഉറങ്ങിപ്പോയിരുന്നു. രാവിലെ ഞാൻ നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റ് വരുകയും ചെയ്തു.
ഒരു പക്ഷേ അവൻ തന്റെ നഗ്നത കണ്ടുകാണില്ല. താൻ പുതപ്പിനടിയിൽ ആയിരുന്നല്ലോ. അരുണിമയോർത്തൂ.
അരുണിമ: ഉം. ഓക്കേ. എന്താ ഇനി പരിപാടി.
അരുണിമ വിഷയം മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു.
അരുൺ: ചേച്ചി ഇന്നലത്തേതിലും സന്തോഷവതിയായി ഇരിക്കുന്നല്ലോ. ദീപു ചേട്ടന്റെ മരണം ഇത്ര വേഗം മറന്നോ?
അരുണിമയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. അവൾ കരയാൻ തുടങ്ങി.
അപ്പു ഓടിച്ചെന്ന് അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അവളെ കൊണ്ട് ബെഡ്ഡിലിരുത്തി.
അരുൺ: സോറി ചേച്ചി. ഞാൻ അങ്ങനെ ഉദ്ദേശിച്ച് പറഞ്ഞതല്ല.

നല്ല വ്യത്യസ്തയുള്ള തീം
മനോഹരമായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.
എത്രയും വേഗം ബാക്കി കൂടി എഴുതുക.
Sprrr
ഇതിൽ അരുണിമയുടെ അനുജനെ കുറ്റം പറയാൻ പറ്റില്ല അരുണിമയെയും
Waiting for next part
ചേച്ചിയെ കളിച്ച അവനു ഇനി അമ്മയോട് കൊതി തോന്നുമോ
Nice 👍