എന്ത് ധൈര്യത്തിൽ ആണ് അമ്മ ഇങ്ങനെ മകൻ്റെ മുന്നിൽ ബ്ലൗസ് അഴിച്ചു മാറ്റാൻ മുതിർന്നത്. അമ്മയ്ക്ക് എങ്ങനെയാണ് എൻ്റെ മുന്നിൽ ഇങ്ങനെ കാണിക്കാനുള്ള ധൈര്യം കിട്ടിയത്. എന്താകും അൽപ്പം പോലും അവർക്ക് നാണം തോന്നാത്തത്… എന്നിങ്ങനെയുള്ള ചിന്തകൾ ആണ് എൻ്റെ മനസിൽ ഓടി നടക്കുന്നത്.
ഉച്ചയ്ക്ക് ആണ് ഞാൻ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്ത് ഇറങ്ങിയത്. അമ്മ ഹാളിൽ തന്നെ സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്നു. രാവിലെ നടന്ന കാര്യം ഞാൻ അപ്പോഴേക്കും വിട്ടു. ഒരു തെറ്റിദ്ധാരണ മാത്രമല്ലേ, ഞാൻ തെറ്റുകാരൻ അല്ലല്ലോ എന്ന ആത്മവിശ്വാസം ഉള്ളത് കൊണ്ട് ഞാൻ അതിനെ പറ്റി ചിന്തിച്ചില്ല. എന്നെ കണ്ടതും അമ്മ സോഫയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. കണ്ണുകൾ ഇപ്പോഴും കരഞ്ഞു കലങ്ങി ചുവന്നു ഇരിപ്പുണ്ട്. സാരി ഇതുവരെയും മാറിയിട്ടില്ല.
ഞാൻ: ഉച്ചയ്ക്ക് ഉള്ളത് ആയോ?
അമ്മ: ഉും… നീ വന്നു ഇരിക്ക്. എടാ മക്കളെ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ നിന്നെ…..
ഞാൻ: അമ്മേ അതു നിർത്ത്. അവിടെ എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ കണ്ടപ്പോൾ അമ്മയ്ക്കും സംശയം തോന്നിയതിൽ തെറ്റില്ല. ഞാൻ രാവിലെ നടന്നത് അപ്പോഴേ വിട്ടു. ഇനിയും അതിൻ്റെ പേരിൽ സെൻ്റിമെൻ്റുമായി എൻ്റെ അടുത്ത് വരരുത്.എനിക്ക് അതിൽ ഒരു വിഷമവും ഇല്ല. പിന്നെ ചേട്ടനോ ചേട്ടത്തിയോ ഇന്ന് നടന്നത് അറിയരുത്, അറിഞ്ഞാൽ അതിൻ്റെ പേരുദോഷം അമ്മയ്ക്ക് ആണ്. ഈ ഒരു ടോപ്പിക്ക് ഇതോടെ വിടുക.
അമ്മ: ഊും…. നീ കയ്യും മുഖവും കഴുകി വാ. ഞാൻ ചോറ് എടുത്തു വൈക്കാം.
എഴുതി തുടങ്ങിയോ ബ്രോ.. കട്ട waiting ആണേ.
Nthai bro, Any Updates ?
March മാസം ഒന്ന് കഴിയട്ടെ ബ്രോ…
Eppozhatheku pretheekshiklam??