കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് കഴുത്തിന് ചെറിയ വേദന തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ അമ്മയുടെ പിടിയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ്, അമ്മയുടെ മടിയിൽ ഇരുന്നു. അധികം കാലിന് ഭാരം കൊടുക്കാത്ത രീതിയിൽ അമ്മയുടെ വലതു കാലിൽ വലതു വശത്തായി ഇരുന്നു അമ്മയെ നോക്കി.
അമ്മ: (ചെറു ചിരിയോടെ) എന്താടാ ഇത്. നീ ഇത് എത്ര സമയം ആയി ഇങ്ങനെ തുണി ഇല്ലാതെ നിൽക്കുന്നു. ഇതുവരെ പോകാൻ ആയില്ലേ.
ഞാൻ: പോകാത്തതിന് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ… ഞാൻ നേരത്തെ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ എനിക്ക് ഒരുപാട് സമയം ആകുമെന്ന്.
അമ്മ: എൻ്റെ ദേവി, ഇപ്പോൾ പിടിച്ചു കെട്ടിക്കാനും പേടി ആകുന്നു. വരുന്നവൾ എങ്ങനെ പിടിച്ചു നിൽക്കുമോ ആവോ ഇത്രയും നേരം…..
ഞാൻ: അതുകൊണ്ട് ആണ് എന്നെ കെട്ടിക്കാത്തത്, അല്ലാതെ ഒന്നും കിട്ടാഞ്ഞിട്ടല്ല.
അമ്മ: ഞാൻ ഒന്ന് ഇറങ്ങി തപ്പിയാൽ മണി മണി പോലുള്ള പിള്ളേരെ കിട്ടും. പക്ഷേ നീ ഇത്രയും ദേഹോപദ്രവം ചെയ്യുമെന്ന് വിചാരിച്ചില്ല. നീ ഇങ്ങനെ കാണിച്ചാൽ നിൻ്റെ അമിത സ്നേഹം കാരണം വന്നവൾ അതെ വഴിക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു പോകേണ്ടി വരും. എനിക്ക് പോലും നിൻ്റെ പിടിത്തത്തിൽ പ്രാണൻ പോകുന്നു. പെൺപിള്ളേരുടെ കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ടോ.
ഞാൻ: (സ്നേഹത്തോടെ മടിയിൽ ഇരുന്നു അമ്മയുടെ മുഖം വാരി ഉമ്മകൾ കൊടുത്തുകൊണ്ട്) ഒന്ന് പോ അമ്മേ. ഇത്രയും സമയം എനിക്ക് പിടിച്ചു നില്ക്കുമെങ്കിൽ അവൾ സ്വർഗം കാണും.
അമ്മ: അതു എന്തായാലും ഏതവൾ ആണെങ്കിലും സ്വർഗം കാണും. ഇന്ന് ഒരുപാട് ഉമ്മകൾ ആയല്ലോ, എന്താ ഇത്ര സ്നേഹം.
ഞാൻ: പിന്നല്ലാതെ, എന്നെ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ സഹായിച്ച എൻ്റെ പൊന്നമ്മയെ എനിക്ക് സ്നേഹിച്ചാൽ എന്താ കുഴപ്പം.
എഴുതി തുടങ്ങിയോ ബ്രോ.. കട്ട waiting ആണേ.
Nthai bro, Any Updates ?
March മാസം ഒന്ന് കഴിയട്ടെ ബ്രോ…
Eppozhatheku pretheekshiklam??