കാലം കാത്തുവെച്ച നിധി [Sathan] 204

“xxxx ഹോസ്പിറ്റലിൽ, മജെസ്റ്റിക്കിൽ തന്നെ ആണ്.. ”

“മജെസ്റ്റിക് തന്നെ ആണ് എനിക്കും പോസ്റ്റിങ്ങ്‌ കിട്ടിയിരിക്കുന്നത്.”

ഞാൻ പറഞ്ഞു, “ആരും കൂട്ടില്ലല്ലോ എന്ന് കരുതി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ. ഭാഗ്യം, നിനക്ക് മേസേജ് അയക്കാൻ തോന്നിയത് ?..”

“നീ ധൈര്യമായി കേറി വാടാ” അവൾ പറഞ്ഞു.

ചാറ്റ് ഞങ്ങൾ തുടർന്നു.

രോഗി ആരാണെന്നു ഞാൻ ചോദിച്ചു. അവൾ പറഞ്ഞു ഒരു അപ്പച്ചൻ ആണ്, ആൾ ഭയങ്കര റിച്ച് ആണ്. പക്ഷെ കാര്യം ഒന്നുമില്ല കിഡ്‌നി ട്രെബിൾ ആണ്.

ഞാൻ തുടർന്നു. “അവർക്ക് ഉള്ള ഭക്ഷണം, ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ എങ്ങനെയാണ്?”

“ഭക്ഷണം തരും, അത് കൊടുക്കണം, ഡ്രസ്സ്‌ നമ്മൾ തന്നെ മറ്റേണം അതാണ് പാട്.”

“അതെന്താ ടീ ഇത്രയും പാട്?”

“ഡ്രസ്സ്‌ വെറുതെ മാറ്റുകയല്ല മറിച്ച് ബോഡി ഒക്കെ ക്ലീൻ ചെയ്യണം, അത് ഭയങ്കര പാടാണ്. ഈ കിളവൻ ആണേൽ ഇച്ചിരി ഇളക്കക്കാരൻ ആണ്.”

ഞാൻ ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് ഒന്നു എറിഞ്ഞു, “അതുപിന്നെ നിന്നെ പോലെ സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണ് പുള്ളിയുടെ ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ അഴിച്ചു ക്ലീൻ ചെയ്യുമ്പോൾ ഇളകി പോകില്ലേ ടി? ??.”

“എന്നാലും പ്രായം ഇത്രയും ആയില്ലേടാ. കൈ മുട്ടിയാൽ മതി അപ്പോൾ തന്നെ പുള്ളി.”

“പുള്ളി? ബാക്കി പറയെടി.”

“പോടാ ?? എനിക്ക് വയ്യ.”

ഞാൻ വിട്ടു കൊടുത്തില്ല. “നീ എന്തിനാ അവിടെ ഒക്കെ കൊണ്ട് കൈ മുട്ടിക്കുന്നത്?”

“അത് പിന്നെ ഫുൾ ബോഡി ക്ലീൻ ചെയ്യേണ്ടേ. അപ്പോൾ അവിടെയൊക്കെ മുട്ടും അത് തെറ്റാണോ?”

“അത് അല്ല. പക്ഷെ മനപ്പൂർവം പിടിക്കുന്നത് തെറ്റ് അല്ലെ?” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“പോടാ, അങ്ങനെ ഒന്നും പിടിക്കില്ല. കംപ്ലയിന്റ് ചെയ്താൽ പണി പോവും ചെറുക്കാ.”

“അപ്പോൾ കംപ്ലയിന്റ് ഇല്ലേൽ പിടിച്ചേനെ അല്ലെ..”

മെസ്സേജ് കണ്ടിട്ട് അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

ഛേ, ഇപ്പോൾ ബ്ലോക്ക് ആക്കും, ഉറപ്പ്. ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു. ആർത്തി കാണിച്ചു ചാൻസ് കളഞ്ഞു.

ഒരു 10 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഫോൺ ഒന്നു വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്തു.

ട്രീസ: പോടാ..അതും ഈ കിളവന്റെ!

ഞാൻ ഞെട്ടി. ഈ ചാൻസിൽ പിടിച്ചു കയറാം എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു.