കളികാലം 3 [ദിവാകരൻ] 341

ഉത്തരവാദിത്തം പറയേണ്ടി വന്നേനോല്ലോ പിള്ളേരെ.. എന്നാലും നിങ്ങൾ ഇത്രേം ഫാസ്റ് ഫോർവേഡ് ആയിരിക്കും എന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല” ചേച്ചി പറഞ്ഞു

ഞാൻ മുണ്ട് ഉടുത്ത് കസേരയിൽ ഇരുന്നു കിതച്ചു

സൗമ്യ ബ്ലൗസ് ഇട്ട് എടുത്തിട്ട് കിതച്ചുകൊണ്ട് കട്ടിലിൽ കയറി ഇരുന്നു കൊണ്ട് പാന്റീസ് കയറ്റിയിട്ടു. ചേച്ചിയെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ മടിയായതുകൊണ്ട് അവൾ മുഖം കുനിച്ചിരുന്നു

“സാരമില്ല നിങ്ങളുടെ പ്രായമില്ലേ. ഞാനല്ലേ കണ്ടുള്ളു, വേറെആരെങ്കിലും ആണ് വന്നിരുന്നെങ്കിലോ. രണ്ടിനേം ഒറ്റക്ക് മുറിയിലാക്കി പോയ എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതി” ചേച്ചി സൗമ്യയ്ക്ക് ഒപ്പം ഇരുന്ന് ഉപദേശം തുടങ്ങി..

“അത്….. ചേച്ചി…. ഞങ്ങൾ”

“ഒന്നും പറയണ്ട നിങ്ങൾക്ക് വേണമെങ്കിൽ സേഫ് ആയിട്ട് ഞാൻ അവസരം ഒരുക്കിതരാം. ഇങ്ങനെ റിസ്ക് എടുക്കരുത്… ഓക്കേ”

“ചേച്ചി….” സൗമ്യ ചേച്ചിയെ നോക്കി ചിരിച്ചു

“ഇനി എന്ത് ഡീലിങ്സ് ആണെങ്കിലും ഞാൻ മുഖാന്തിരമേ നടത്താവു. ഞാനറിയാതെ എന്തെകിലും ഗുലുമാൽ ഒപ്പിച്ച് വന്നാൽ എൻ്റെ ഒരു സഹായവും പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട.. കേട്ടോ”

“ഒകെ” സൗമ്യ പറഞ്ഞു

“നിന്നോടും കൂടിയാ..” ചേച്ചി എൻ്റെ നേരെ നോക്കി

“ശരി ചേച്ചി”

“നോക്ക് ഇവള് ഒരു സൈഡ് ചരിഞ്ഞിട്ടാ ഇരിക്കുന്നത് അമ്മാതിരി പിടുത്തമല്ലേ ഇവൻ ചന്തിക്കിട്ട് പിടിച്ചത്… എന്നിട്ട് അവൻ ഞെളിഞ്ഞു ഇരിക്കുന്ന ഇരിപ്പു കണ്ടില്ലേ.”

“എനിക്ക് കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലേച്ചി” എന്ന് പറഞ്ഞു സൗമ്യ നേരെ ഇരുന്നു

അത് കണ്ട് എനിക്ക് ചിരി പൊട്ടി

പെട്ടെന്ന് അമ്മ വാതിൽ തുറന്ന് മുറിയിലേക്ക് കയറി വന്നു. അമ്മയെ കണ്ട് സൗമ്യ ചാടി എഴുന്നേറ്റു..

“ആഹാ… എന്താ ബഹുമാനം” വല്യേച്ചി കളിയാക്കി

“പെണ്കുട്ടികളായാൽ അല്പസ്വല്പം ബഹുമാനം ഒക്കെ നല്ലതാ.. അല്ലെസൗമ്യേ” അമ്മ പറഞ്ഞു

സൗമ്യ അമ്മയെ നോക്കി ചിരിച്ചു

“ഇനി അൽപ്പം ബഹുമാനം ഒക്കെ കൂടും” ചേച്ചി പറഞ്ഞു

“അതെന്താ സൗമ്യേ?”

“ഒന്നുല്ലമ്മേ” സൗമ്യ പറഞ്ഞു

“ഇതെന്താ നിന്റെ മുടിയെല്ലാം ഇങ്ങനെ വലിച്ചുവാരി ഇട്ടിരിക്കുന്നെ ഇതൊക്കെ ഒന്ന് കോന്തി വെച്ചുകൂടെ?. എടി ഹരിതേ ഒരു ചീപ്പിങ്ങെടുത്തെ”