കള്ളൻ പവിത്രൻ 6 [പവിത്രൻ] 142

“അത് ഞാൻ.. ബാലൻ മാഷ്… “

മറുപടി പറയാൻ തുറന്ന വായിലേക്കവൾ വീണ്ടും മുല കുത്തി തിരുകി.മറുപടി പകുതിക്ക് നിർത്തി അവൻ വീണ്ടും മുല കുടി തുടങ്ങി.അവന്റെ വായിലോട്ടു ചുരത്താനായി ഒരിറ്റു മുലപ്പാലെങ്കിലും വന്നിരുന്നെങ്കിലെന്നവൾ ആശിച്ചു.

“എന്നിട്ടിപ്പോ എന്തിനാ വന്നേ.. പവിത്രനും നാട്ടിൽ പൂറിനു പഞ്ഞം വന്നോ? “

മുലയിൽ നിന്നവൻ തലയെടുത്തു. കാർത്യായനിയുടെ മുഖത്ത് പറഞ്ഞത് തെറ്റായി പോയോ എന്നൊരു ശങ്ക. അരയ്ക്കു മാത്രം തുണി ചുറ്റിയിരുന്ന അവൾ പവിത്രൻ എന്തെങ്കിലുമൊന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്നാഗ്രഹിച്ചു. പവിത്രനു പറച്ചിലില്ല പ്രവർത്തിയേയുള്ളു. തന്റെ മടിയിലിരുന്ന അവളെ മറിച്ചു സോഫയിലോട്ടിട്ടു. സോഫയിൽ  പാല്കുടങ്ങൾ ഞെരിച്ചു കൊണ്ടു കമിഴ്ന്നു കിടന്ന അവളുടെ ചന്തിയ്ക് മുകളിലായി അവൻ കയറി ഇരുന്നു.

“ഇപ്പോളെന്താ ഞാൻ വന്നെന്നറിയാണോ? “

നഗ്നമായി കിടന്ന അവളുടെ മുതുകിൽ ഉമ്മ വച്ചു കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു.

“അറിയണ്ടേ? “

അവളുടെ തോളിനു മുകളിൽ അവന്റെ ചുണ്ടമർന്നു. ആ സുഖത്തിനിടയിൽ മിണ്ടുവാൻ ആവാതെ അവൾ തലയാട്ടി. അവളുടെ ശരീരത്തിനടിയിൽ ഞെരിഞ്ഞു കിടന്ന മുലകൾ പുറത്തേക്ക് തള്ളി. പവിത്രനതിൽ മെല്ലെ തഴുകിയത് അവളെ  കൂടുതൽ ഉന്മാദയാക്കി. അവളുടെ ചെവിക്കരികെ അവൻ വീണ്ടും ചുണ്ടടുപ്പിച്ചു. അവന്റെ നെഞ്ചിലെ രോമം അവളുടെ മുതുകിലുരഞ്ഞു.

“കൊടിയറങ്ങിയ ദിവസം ഓർമ്മയുണ്ടോ? “

അവനതു പറയുമ്പോൾ ആ ചുടു ശ്വാസം അവളുടെ കഴുത്തിൽ പതിഞ്ഞു..

“മ്മ്മ്.. “

ഒരു മൂളൽ മാത്രം.

“ജാനകിയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങാൻ അന്ന് വൈകി. വെളിച്ചം വീണത് കൊണ്ടു നാട്ടു വഴി ഒഴിവാക്കി വേലികൾ ചാടി. ഈ പറമ്പും കഴിഞ്ഞു പാടം കടന്നാൽ വീടെത്താം.. “

സാരിയുടെ അറ്റത്തു പിടിച്ചു മെല്ലെ അവൻ മോളിലോട്ട് നൂർത് കയറ്റികൊണ്ടിരുന്നു.

“വേലി ചാടി ഈ പറമ്പിലെത്തിയപ്പോ ഒരു കാഴ്ച കണ്ടു. എന്താണെന്നോ? “

മുകളിലേക്ക് ചുരുണ്ടു പൊങ്ങിയ സാരി നഗ്നമാക്കിയ അവളുടെ തുടയിൽ തഴുകി കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു.

“അറിയില്ല. “

വിറയ്ക്കുന്ന ചുണ്ടുകളിൽ നിന്നതിൽ കൂടുതൽ വാക്കുകൾ പുറത്ത് വരില്ല.