കള്ളനും കാമിനിമാരും [Prince] 1707

പിന്നെ അവിടെ നടന്നത് ഒരു പടവെട്ടായിരുന്നു. വലിയ ചന്തി വിടർത്തി, ഒരു അപരിചിതന്റെ പുരുഷയുധം പരമാവധി ഉള്ളിൽ കയറ്റിയുള്ള താണ്ഡവം അവർ മതിമറന്ന് ആസ്വദിച്ചു. ഒരുപക്ഷെ അടുത്ത കാലത്തൊന്നും ഇവർ പുരുഷൻ നൽകുന്ന കാമസുഖം അനുഭവിച്ചുകാണില്ല. ഇടയ്ക്കിടെ തല തിരിച്ച് അവർ രവിയുടെ പൂഴിക്കടകൻ നോക്കി രസിക്കുകയും ചെയ്തു.
തൊട്ടുമുന്നിൽ കാണപ്പെട്ട കൂതിത്തുളയിൽ വിരൽ ഇട്ടാലോ എന്ന് രവി ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും പെണ്ണിന്റെ താല്പര്യം കേവലം യോനീ-ലിംഗ സംയോജനമാണെങ്കിൽ എന്തിന് വേറൊരു പൊല്ലാപ്പ്? അതുകൊണ്ടുതന്നെ മറ്റൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ രവി അടിതുടർന്നു.

മിനിറ്റുകൾ കടന്നുപോയീ…
ആ കൊച്ചുമുറിയിൽ സ്ത്രീയുടെ മുരൾച്ച ഉയർന്നുവെങ്കിലും അവരത് നിയന്ത്രിച്ചു. രവി പരമാവധി നിശ്ശബ്ദത പാലിച്ചു. അവസാനം, അവരിൽനിന്നും രതിമൂർച്ഛയുടെ ആരവം ഉയർന്നു…
ചന്തികൾ ചേർന്നു…
രവിയുടെ ലിംഗം വലുപ്പം വച്ചു.
അയാളുടെ പാലമിട്ടുകൾ സ്വീകരിക്കാൻ അവരുടെ യോനി തയ്യാറായി. “ഊഹ്….” എന്നൊരു ശബ്ദം അവരിൽനിന്നും ഉയർന്നതും പൂക്കുലപോലെ അവർ വിറച്ചു. രതിമൂർച്ചയിൽ ആറാടിയ അവർ തളർന്ന് ചുമരിലമർന്നു. അതേസമയം രവി അവസാനതുള്ളി പാലും അവരുടെ യോനിയിലേക്ക് ഒഴുക്കി അവരോട് ഒട്ടിചേർന്ന് നിന്ന് കിതച്ചു.

തിരയൊന്ന് അടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ തിരിഞ്ഞ് നിവർന്ന് നിന്നു. ആ കണ്ണുകളിൽ പടർന്ന സംതൃപ്തി രവി തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
“എന്തിനാ മോഷ്ടിക്കാൻ ഇറങ്ങുന്നത്… ഒരു ജോലി ചെയ്ത് ജീവിച്ചൂടെ…” അവർ രാവിയോട് ചേർന്ന് നിന്ന് ചോദിച്ചു.
“ഇതാണ് ഹരം… ഭ്രമം…” രവി പറഞ്ഞു.
“ഇനി എന്നാ കാണുക…”
“അടുത്ത മോഷണദിനം…” അതും പറഞ്ഞ് രവി അലമാരയിൽനിന്നും മോഷ്ടിച്ച മാല അവരുടെ കൈയ്യിൽ ഏൽപ്പിച്ചു. അവർ ചിരിച്ചു.
“അപ്പോൾ അടുത്ത വരവിൽ എന്താകും മോഷ്ടിക്കുക….”
“ഏറെ വിലപിടിപ്പുള്ള നിന്റെ ഈ സാധാനമല്ലേ ഞാൻ ഇപ്പോൾ മോഷ്ടിച്ചത്… അടുത്ത വരവിൽ ഇത് മതി…” അതും പറഞ്ഞ് രവി അവരുടെ യോനീതടം തടവി.
“ഇത് ഞാൻ മനസ്സറിഞ്ഞ് തന്നതല്ലേ എന്റെ ഈ കള്ളന്.. ഇനി വന്നാൽ ഇനിയും തരാം…” അവർ ആത്മാർത്ഥമായി പറഞ്ഞു.
ഒരിക്കൽകൂടി അവർ ഒന്നായി. പിന്നെ അടചിട്ട കതകുകൾ തുറന്ന് കൊടുത്ത് അവർ അവനെ യാത്രയാക്കി.