കള്ളനും കാമിനിമാരും 10 [Prince] 1068

“നിൻ്റെ അച്ഛനോ അമ്മയോ വരും…” രവി പറഞ്ഞു
“അവർ എട്ട് മണി കഴിഞ്ഞിട്ടേ ഉണരൂ… അമ്മയുടെ കിടപ്പ് കണ്ടിട്ട്, പത്ത് മണി കഴിഞ്ഞാലും ഉണരും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല…അമ്മാതിരി ഉറക്കമാണ്… കണ്ടിട്ട്, ആരോ കയറി പണിതപോലെയുണ്ട്..” അതും പറഞ്ഞ് അമ്പി കൈയ്യിൽ ഒതുങ്ങാത്ത കണയെ തഴുകി.. തൊലി പൂർണ്ണമായും തുറന്ന്, ചുവന്ന അഗ്രഭാഗത്തേക്ക് അമ്പി സാകൂതം നോക്കി.
“ഇവനെ ഇച്ചിരി നേരം ഞാൻ വായിലിടട്ടെ…” അമ്പി കെഞ്ചി.

“നിൻ്റെ ഇഷ്ടം….” രവി സമ്മതം മൂളി. അല്ലെങ്കിലും, സമ്മതം കിട്ടിയില്ലെങ്കിലും തൻ്റെ തീരുമാനത്തിൽനിന്നും പിന്നോട്ട് പോകാൻ അവൾ ഒരുക്കം ആയിരുന്നില്ല. അത്രയ്ക്ക് അദമ്യമായ ദാഹം അവളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനുള്ള കാരണം, ഒന്നുറങ്ങി ഉണർന്ന അമ്പി, രാത്രിയിൽ അമ്മയെ മുറിയിൽ കാണാത്തതുകൊണ്ട്, പരതി നടന്ന്,

ചാരിയ മുൻവാതിൽ തുറന്നപ്പോൾ കണ്ടത് തൻ്റേത് എന്ന് കരുതിയ രവിയേട്ടൻ്റെ അരക്കെട്ടിൽ ഉയർന്ന് താഴുന്ന അമ്മയേയാണ്. സ്വന്തം അമ്മയല്ലെങ്കിലും, അച്ഛൻ്റെ ഭാര്യ എന്ന നിലയിൽ കൊടുക്കുന്ന ഒരു ബഹുമാനം രവിയുടെ മുന്നിൽ കെടരുത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അമ്പി, വാതിൽ ചാരി വച്ച് വരാന്തയിലെ വിക്ക്രസ്സ് നോക്കിക്കണ്ടു. അല്ല… അതിൽ രസിച്ചു … ലയിച്ചു…

പ്രകൃതി നൽകിയ നേരിയ നിലാവെളിച്ചം അമ്പിക്ക് അധികമായിരുന്നു. അമ്മയുടെ പൊതിക്കലും, അമ്മയെ അടിക്കലും… എല്ലാം കണ്ട് രണ്ട് വട്ടം വിരലിട്ട് വെള്ളം കളഞ്ഞെങ്കിലും, കളിയുടെ അവസാനം അമ്മയ്ക്ക് ഒഴുക്കിക്കൊടുത്ത പാലമൃത് തനിക്കും വേണം എന്ന കൊതിയാണ് അമ്പിയെ അതിരാവിലെയുള്ള പലഭിഷേകത്തിന് പ്രേരിപ്പിച്ചത്.