കള്ളനും കാമിനിമാരും 12 [Prince] 252

അച്ചായൻ പോയേപിന്നെ ഞാൻ കടുത്ത ദുഃഖത്തിൽ അല്ലെ… കരച്ചിലും, പിഴിച്ചിലും… അതോണ്ട് അപ്പച്ചൻ്റെ ശല്യം ഇന്നലെവരെ ഉണ്ടായിട്ടില്ല… അഭിനയത്തിന് എനിക്കൊരു അവാർഡ് വേണം…” അജിത ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതും അമ്മച്ചിയുടെ ചിരി ഉയർന്നു.

“ഇങ്ങനേം മനുഷ്യർ ഉണ്ടോ? സ്വന്തം മരുമോളെ കളിക്കുന്ന അപ്പൻ!!! സമ്മതിക്കണം മൂപ്പരെ ..” അമ്മച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ രവിയിൽ വീണ്ടും ഞെട്ടൽ ഉണ്ടാക്കി. സത്യത്തിൽ ഇവർ അമ്മയും മകളും അല്ലേ എന്ന ചിന്ത രവിയിൽ ഉയർന്നു.

ഒരു പക്ഷെ, മാറിയ കാലത്ത്, ഇങ്ങനെ ചിലതൊക്കെ നടന്നുവെന്ന് വരാം. പക്ഷേ,  ചോദ്യങ്ങൾ നേരിട്ട് ആണല്ലോ???

“എടീ അജി… എന്നായിരുന്നു അയാൾ നിന്നെ അവസാനം പൊളിച്ചത്?? ”
“അത്… ഞങ്ങള് വൈദ്യരെ കാണാൻ പോയില്ലേ? അതിൻ്റെ രണ്ട് ദിവസം മുമ്പ്…”
“എങ്കിൽ ആ കഥ പറയ്… ”

“എന്താ പൂതി.. കേൾക്കാൻ…”
“അതൊരു സുഖല്ലേ… ”
“കേട്ട് സുഖിച്ചിട്ട്….. അവസാനം…. എന്നെക്കൊണ്ട് വിരൽ ഇടീക്കാൻ അല്ലെ..??”
രവി വീണ്ടും കൺഫ്യൂഷനിൽ ആയി. നാടിൻ്റെ ഒരു പോക്ക് നോക്കണേ…
“പതുക്കെ പറ പെണ്ണേ… ആ രവിയെങ്ങാനും കേട്ടാൽ… മോശം …” അമ്മച്ചിയുടെ വക ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ.

“രവി കേട്ടാൽ ഒന്നുമില്ല… വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ കക്ഷിയെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കാം… നമ്മുടെ വർത്താനം കേൾപ്പിക്കാം…” അജിത പറഞ്ഞു.

“നിനക്ക് മടിയില്ലെങ്കിൽ നമുക്ക് വിളിച്ചാലോ… മൂപ്പരുടെ ഉള്ളിലിരുപ്പ് അറിയാല്ലോ…”
“അത് അറിയാൻ ഒന്നുമില്ല… നമുക്ക് പറ്റിയ ടീമാ….”