കള്ളനും കാമിനിമാരും 12 [Prince] 252

മറിയയുടെ പിളർന്ന ചക്കച്ചുളയിൽ മൂന്നുനാല് വട്ടം ആഞ്ഞ് നക്കി, ഉടുതുണിയില്ലാതെ അജിത എഴുന്നേറ്റ്, രവി കിടക്കുന്നിടത്തേക്ക് നടന്നു. മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ, മുണ്ടിന് പുറത്തേക്ക് ഉയർന്ന് നിൽക്കുന്ന കരിമ്പിൻ ദണ്ഡ് കണ്ട് അജിത അന്ധാളിച്ചു.

ഇമ്മാതിരി ഒരു സാമാനത്തിൻ്റെ ഉടമയെയാണല്ലോ ഇക്കാലമത്രയും കൊണ്ട് നടന്നത്. എന്നിട്ടും, അപ്പച്ചൻ്റെ ഉണക്കസാമാനത്തിനായി തനിക്ക് കാലകത്തി കൊടുക്കേണ്ടി വന്നിരിക്കുന്നു. ഇല്ല… ഇനി രവിയെ വിടില്ല.. ഒരു വേള മറിയാമ്മയ്ക്കും പൂർണ്ണമായും വിട്ടുകൊടുക്കില്ല. അജിതയുടെ മനസ്സിൽ ചിന്തകളുടെ വേലിയേറ്റം നടന്നു.

ഇനി, രവി ഉറങ്ങുകയാണോ? അതോ, ഉറക്കം നടിക്കുകയോ? മാത്രമല്ല, കാര്യങ്ങൾ എങ്ങിനെ തുടങ്ങണം? കുളച്ചുനിൽക്കുന്ന സാമാനത്തിൽ കൈപ്പിടിയിൽ ഒതുക്കി, തഴുകി രവിയെ ഉണർത്തണോ? അതോ, ആയുധത്തെ അപ്പാടെ വിഴുങ്ങി, രവിയെ ഞെട്ടിക്കണോ? അജിത ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി.

അന്നനടയോടെ അജിത രവിയുടെ സമീപം എത്തി, രവിയുടെ കടകോലിനെ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കി. ഊഫ്… എന്തൊരു നീളവും വണ്ണവും. തൊലി താഴ്ന്ന്, ഒരു തക്കാളിവലുപ്പത്തിൽ അഗ്രഭാഗം. ഇന്നിതിന് വിശ്രമമില്ലാത്ത പണിയാകും…

തൽക്കാലം, മറിയാമ്മ അവിടെ കാത്ത് കിടക്കട്ടെ .. ഇവനെ ഇത്തിരി നേരം താലോലിച്ച്, ശേഷം മറിയാമ്മയ്ക്ക്.

അജിത അത്തരം ഒരു തീരുമാനത്തിൽ, രവിയുടെ സാധനത്തിലേക്ക് തല താഴ്ത്തി….

തുടരും….