കള്ളനും കാമിനിമാരും 13 [Prince] [Updated] 149

മുറിയിലേക്ക് നയിച്ച നാൽപ്പത് കഴിഞ്ഞ ആ നിറയൗവ്വനത്തെ രവി പിന്നിൽനിന്ന് കെട്ടിപിടിച്ചു.

“നിറയെ വിയർപ്പാ… ” അവർ തിരിഞ്ഞ് നിന്ന് പറഞ്ഞു.

“നീ എപ്പോഴാ മൂത്രം ഒഴിച്ചത്..?” രവി ചോദിച്ചു

“കുറേ നേരമായി… എന്തേ…” അപ്രസക്തം എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ചോദ്യത്തിന് അവർ ഉത്തരം നൽകി രവിയെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.

“ഇനി ഒഴിക്കുന്നുണ്ടോ..?”

“ഉം … ” അവരിൽ ആശ്ചര്യം വിടർന്നു.

“എങ്കിൽ സാമാനം കഴുകേണ്ട…”. രവിയുടെ മറുപടി അവരെ കുഴപ്പിച്ചു.

“അതെന്താ അങ്ങിനെ പറഞ്ഞത്….” ആശ്ചര്യം വിട്ടുമാറാതെ വീണ്ടും അവർ ചോദിച്ചു.

“നിന്നെ ആദ്യായിട്ടല്ലേ കാണുന്നത്. ഓർക്കാൻ നിൻ്റെ ചൂട് മാത്രം പോരാ, ചൂരും എനിക്ക് വേണം….” രവി അവരുടെ മുടിയിഴകളെ തഴുകി.

“അവിടം അഴുക്കല്ലേ… ” നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യം.

“അത് നിനക്ക് .. എനിക്ക് അത് ലഹരിയാണ്…” രവി പറഞ്ഞു.

ഒരാണിൽനിന്നും നേരിട്ട് അങ്ങിനെയൊരു വർണ്ണന കേട്ടപ്പോൾ, അവർ കാതരയായി. മുഖം ചേർത്ത്, ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു ചൂടൻ ഉമ്മ രവിക്ക് കിട്ടിയപ്പോൾ, താൻ പറഞ്ഞ, തൻ്റെ ആഗ്രഹത്തിൻ്റെ ആഴവും പരപ്പും സ്വീകാര്യതയും എത്രയെന്ന് അയാൾക്ക് മനസ്സിലായി. അല്ലെങ്കിൽ, ചീ… എന്നൊരു മറുപടിയിൽ ഒതുങ്ങേണ്ട കാര്യം, അവരും ഉള്ളാലെ സ്വീകരിക്കുന്നു എന്നതിൻ്റെ ദൃഷ്ടാന്തം.

“ഇഷ്ടാണോ അവിടം….” അവളുടെ നിശ്വാസവായു രവിയുടെ വായിൽ പതിഞ്ഞു. അതിൻ്റെ പ്രത്യേക ഗന്ധം രവി ആസ്വദിച്ചു.

“പിന്നേ… ഇഷ്ടാവേണ്ടേ … എനിക്കും ഇഷ്ടാണ്… ഇവിടം…” അവളുടെ കൈ രവിയുടെ ലഗാനിൽ അമർന്നു.