പെട്ടെന്ന്, ഇടവേള എന്ന് തിരശ്ശീലയിൽ തെളിഞ്ഞതും, ഉള്ളിൽ വെട്ടം പടർന്നു. അവർ വേഗം കൈ വലിച്ചതും, രവി മുണ്ട് വലിച്ചിട്ട് ഞാൻ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ലേ .. എന്ന മട്ടിൽ ഇരുന്നു. എങ്കിലും, അമ്മച്ചി അവരുടെ പുറത്തേക്കിട്ട മുയൽകുഞ്ഞുങ്ങളെ അകത്തേക്ക് ഇടാതെ, സാരികൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞുവച്ച് ഒതുങ്ങിയിരുന്നു.
“അമ്മാമ്മേ…. ഞാൻ മൂത്രമൊഴിച്ചിട്ട് വരാം ..” ചെക്കൻ അതും പറഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു.
“ശ്രദ്ധിച്ച് പോണം….” അവർ പറഞ്ഞു. ചെക്കൻ തലയാട്ടി പുറത്തേക്ക് നടന്നു. പിന്നാലെ രവിയും എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
മൂത്രപ്പുരയിൽ നല്ല തിരക്ക്. എങ്കിലും വൈകാതെ, രവിയും ചെക്കനും അടുത്തടുത്ത് നിന്ന് കാര്യം സാധിച്ചു.
“അമ്മാമ്മയെ സിനിമ കാണാൻ സമ്മതിച്ചില്ല അല്ലെ….” ചെക്കൻ്റെ ചോദ്യത്തിൽ രവി പരുങ്ങി. തിരികെ വരുമ്പോൾ, ഇങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം മുട്ടയിൽനിന്നും വിരിയാത്ത ചെക്കനിൽനിന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.
“അതെങ്ങിനെ നിനക്ക് മനസ്സിലായി …” രവി നിഷേധിക്കാൻ പോയില്ല.
“അമ്മമ്മ ഞെരിപ്പിരി കൊള്ളുന്നത് ഞാൻ കണ്ടാർന്നു….”
“അതിന് ഞാൻ നിൻ്റെ അമ്മാമ്മയെ ഒന്നും ചെയ്തില്ലല്ലോ….”
“എന്നിട്ടാണോ അമ്മാമ്മ ചേട്ടൻ്റെ മുട്ടമണിയിൽ പിടിച്ചോണ്ടിരുന്നത്ത് …” ആ ചോദ്യത്തിൽ രവിക്ക് ഉത്തരം മുട്ടി. ചെക്കൻ എല്ലാം കണ്ടിരിക്കുന്നു. അവൻ കണ്ടെങ്കിൽ തനിക്കെന്ത്? തൻ്റെ ബന്ധുവോ, അയൽക്കാരനോ ഒന്നും അല്ലല്ലോ? ഒരു അപരിചിതൻ. എങ്കിലും, രവി അവന് ഉത്തരം കൊടുക്കാതിരുന്നില്ല.
“അതൊക്കെ നീ എന്തിനാ നോക്കുന്നത്? സിനിമയല്ലേ കാണേണ്ടത്…” രവി തിയറ്ററിൻ്റെ അകത്തേക്ക് കയറി. പിന്നാലെ ചെക്കനും.
പ്രിൻസ് സഹോ… കിടു സാനഠ….
ന്താ പ്പോ പറയ്ക…കോരിത്തരിപ്പിക്കുന്ന എഴുത്ത്…. അതും കള്ളനും അമ്മച്ചിയും തമ്മിലുള്ള ആ ഒരു… ന്താ പറയ്ക..
ഒരു എക്സ്പെഷ്യൽ പാർട്ട് ആരുന്നു…
വല്ലാതങ്ങ് ബോധിച്ചു ട്ടോ… അതും ഇത്രേം നാളും വന്നതിൽ നിന്നും ഒരു പ്രത്യേക വെറൈറ്റി പാർട്ട്…സൂപ്പർ
അവർണനീയം….
തുടരൂ സഹോ….
നന്ദൂസ്…
പ്രചോദനങ്ങൾക്ക് നന്ദി ബ്രോ…
പ്രേംനസീറിനെയും ജയഭാരതിയേയും കാണാൻ വന്ന തീയറ്ററിലെ അമ്മച്ചിയും കൊച്ചുമോനും കൊള്ളാം. കള്ളനെ കണ്ടാൽ ആർക്കും തോന്നിപ്പോകും കാലേലൊന്നൊരയ്ക്കാൻ.
നടക്കാൻ സർവ്വസാധ്യതയുമുള്ള സന്ദർഭങ്ങളിലായിരുന്നു കള്ളൻ രവിയുടെ കട്ടൂക്ക് ഇതുവരെ സംഭവിച്ചത്. ആവക വഴികളൊക്കെ അവസാനിക്കുമ്പോൾ പോരെ ഏതേലുമൊക്കെ ഇടുക്കുവഴി. എന്നാലുമവൻ്റെ മടുക്കാത്ത ഉശിരും പതറാത്ത ആത്മാർത്ഥതയും സമ്മതിച്ച് കൊടുക്കണം
❤️💙❤️💙❤️💙❤️