“ഞാൻ ആലോചിച്ച് പറയാം…” രവി അവരെ കരവലയത്തിൽ ഒതുക്കി.
“അത് പോരാ… എൻ്റെ ചെക്കൻ പോണം… അവരെ സഹായിക്കണം…” അവർ കെഞ്ചി.
“പോകാം… എവിടാ സ്ഥലം..???”
“നിലമ്പൂർ… തെക്കേക്കര കോവിലകം. പ്രസിദ്ധാ… അവിടെ ചെന്ന് ചോദിച്ചാൽ ആരും പറഞ്ഞ് തരും…. പറ്റുമെങ്കിൽ വരുന്ന വ്യാഴം പുറപ്പെടണം…” മായമ്മ പറഞ്ഞു.
“ശരി… പോയേക്കാം.. ” രവി പറഞ്ഞു.
“പോയാൽ ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞില്ലേ വരൂ… അതുവരെ പിടിച്ച് നിൽക്കാൻ നിൻ്റെ പാല് എനിക്ക് വേണം….” അതും പറഞ്ഞ് കുന്തുകാലിൽ ഇരുന്ന് അവർ രവിയുടെ മുണ്ട് വകഞ്ഞ് മാറ്റി, ഷെഡ്ഡി താഴ്ത്തി കുട്ടനെ വെളിയിൽ എടുത്തു.
“ഇവനെ എത്ര കണ്ടാലും മതിവരില്ല… എൻ്റെ സ്വത്ത്… എൻ്റെ കടിമാറ്റുന്ന സുന്ദരക്കുട്ടൻ…” തളർന്ന കുട്ടനെ അവർ തഴുകി വായിലെടുത്തു. പതുക്കെ അവൻ ഉണർന്ന് തനി സ്വരൂപം കൈകൊണ്ടു. മായമ്മ ആഞ്ഞ് ഈമ്പി രവിയെ സുഖത്തിൽ ആറാടിച്ചു. രവിയോ, ഓരോ ഈമ്പലും കണ്ണുകൾ പൂട്ടി ആസ്വദിച്ചു. അവസാനം, രവിയിൽ ഊറിക്കൂടിയ പാലമിട്ടുകൾ മായമ്മയുടെ വായിൽ വിരിഞ്ഞു. അതവർ കുടിച്ചിറക്കി. അവസാന തുള്ളിയും ഊറ്റിയെടുത്തേ അവർ എഴുന്നേറ്റുള്ളൂ…
“ഇനി ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ…” മായമ്മ രവിയുടെ ഷഡ്ഡി കയറ്റിയിട്ട് മുണ്ട് നേരാം വിധം വച്ചു.
“ഇനി നിലമ്പൂരിൽനിന്നും വന്നിട്ട് നമുക്ക് കാണാം….” മായമ്മ രവിയെ മാറോട് ചേർത്ത് യാത്രയാക്കി….
മായമ്മ കിളി പാറിച്ചല്ലോ…സൂപ്പർ…
രവിയുടെ ഒരു ഭാഗ്യമേ…
കള്ളൻ കൊളുത്തിക്കയറുകയാണല്ലോ….
Super bro 🥰🥰🥰
ഇപ്പൊ ഇപ്പൊഴങ്ങോട്ട് ട്രാക്കിലായി. എസ് ഐയുടെ പെങ്ങൾക്ക് പുലയാടുകയല്ലായിരുന്നു വേണ്ടത്, പുടവ കൊടുത്ത് വേളിയാക്കി സ്വന്തമാക്കുന്നവനൊപ്പം അവസാന ശ്വാസം വരെ ഇണചേരണമായിരുന്നു, എന്നേലും വന്നുചേരാവുന്ന അവനെ എന്നെന്നും കാത്തിരിക്കണമായിരുന്നു. കള്ളനവൻ ഹൃദയ ചോരൻ.
വൗ….. ഈ പാർട്ടും പൊളിച്ചൂട്ടോ…..🥰🥰
😍😍😍😍
നല്ല കഥ
Very super….