“എൻ്റെ വയറിന് മാത്രേ ഭംഗിയുള്ളൂ…” അവർ കാലുകൾ ആട്ടി.
“ഭംഗിയില്ലാത്ത എന്താണ് ഈ ദേഹത്ത് ഉള്ളത്… ഉള്ളം കാൽ മുതൽ ഉച്ചി വരെ ഒന്നിനൊന്ന് മെച്ചം….” രവി മൂപ്പിച്ചു.
“അതിന് എൻ്റെ ഉള്ളം കാലും ഉച്ചിയുമല്ലേ കണ്ടുള്ളൂ… പിന്നെ ഈ വയറും… മറ്റൊന്നും കാണാതെ എല്ലാം ഒന്നിനൊന്ന് മെച്ചം എന്ന് എങ്ങിനെ പറയും….” അവർ മെല്ലെ ട്രക്കിലാവുന്നു എന്ന് രവിക്ക് മനസ്സിലായി. ഇനി, ഒന്ന് ആഞ്ഞ് പിടിച്ചാൽ, ഒരു ഉച്ചക്കളി ഒപ്പിക്കാം. പക്ഷേ, ഇവർ പൂർണ്ണമായും വളയുമോ എന്നൊരു സംശയം ഇല്ലാതില്ല. പക്ഷേ, ശ്രമം, അത് നടത്തി നോക്കണം. എങ്കിലേ റിസൽറ്റ് ഉണ്ടാവൂ.
“ഉണ്ണിയെ കണ്ടാൽ അറിയാം ഊരയുടെ വലുപ്പം….”
“അത് അങ്ങനെയല്ലല്ലോ… ഉണ്ണിയെ കണ്ടാൽ അറിയാം ഊരിലെ പഞ്ഞം… എന്നല്ലേ…” മായമ്മ ചിരിച്ചു.
“അത് ആ ഉണ്ണിയെ… ഇത് ഈ ഉണ്ണിയെ….” രവി അവരുടെ കാലിൽ തൊട്ട് പറഞ്ഞു.
“എന്നിട്ട്… വലുപ്പം പറയ്.. കേൾക്കട്ടെ….” അവർ രവിയെ കണ്ണുകൾകൊണ്ട് ഉഴിഞ്ഞു. രവി വിരിച്ച വലയിൽ അവർ പൂർണ്ണമായും വീണിരിക്കുന്നു.
തിണ്ണയിൽ ഇരുന്ന രവി, മായമ്മ ചാരിയിരിക്കുന്ന തൂണിൻ്റെ എതിർവശത്തുള്ള തൂണിൽ ചാരി, കാലെടുത്ത് തിണ്ണയിൽ വച്ചു. ഇരുവരുടെയും പാദങ്ങൾ മുട്ടി മുട്ടിയില്ല എന്ന നിലയിൽ !!! കമിതാക്കളുടെ ഇരിപ്പ് പോലെ.
രവി കണ്ണുകൾ അടച്ചു….
“ഞാൻ പാദം മുതൽ തുടങ്ങാം….”
“ഉം… തുടങ്ങൂ…. കേൾക്കട്ടെ..” അവരും കണ്ണുകൾ അടച്ചു.
മായമ്മ കിളി പാറിച്ചല്ലോ…സൂപ്പർ…
രവിയുടെ ഒരു ഭാഗ്യമേ…
കള്ളൻ കൊളുത്തിക്കയറുകയാണല്ലോ….
Super bro 🥰🥰🥰
ഇപ്പൊ ഇപ്പൊഴങ്ങോട്ട് ട്രാക്കിലായി. എസ് ഐയുടെ പെങ്ങൾക്ക് പുലയാടുകയല്ലായിരുന്നു വേണ്ടത്, പുടവ കൊടുത്ത് വേളിയാക്കി സ്വന്തമാക്കുന്നവനൊപ്പം അവസാന ശ്വാസം വരെ ഇണചേരണമായിരുന്നു, എന്നേലും വന്നുചേരാവുന്ന അവനെ എന്നെന്നും കാത്തിരിക്കണമായിരുന്നു. കള്ളനവൻ ഹൃദയ ചോരൻ.
വൗ….. ഈ പാർട്ടും പൊളിച്ചൂട്ടോ…..🥰🥰
😍😍😍😍
നല്ല കഥ
Very super….