കള്ളനും കാമിനിമാരും 3 [Prince] 215

വീടിന്റെ മെയിൻ സ്വിച്ച് കണ്ടെത്തി അത്‌ ഓഫ്‌ ചെയ്തിട്ട് രവി വീണ്ടും മുറിയുടെ മുന്നിൽ എത്തി.

“ഹെന്താ ചൂട്… ഇനി എപ്പോഴാ കറണ്ട് വരിക… ദൈവത്തിനറിയാം…” അകത്തുനിന്ന് പിറുപിറുക്കൽ. ഇരുട്ടെങ്കിലും, രവി ഓരോ നീക്കവും സാകൂതം ശ്രദ്ധിച്ചു. ഇന്നത്തെ ജോലിയുടെ കൂലി രണ്ട് കമ്മലിന്റെ രുപത്തിൽ തന്റെ കൈവശം ഉണ്ടെങ്കിലും, ഉദ്ദേശിച്ച “ഗുണം” കിട്ടിയില്ലെന്ന് നേര്.

അതുകൊണ്ടുതന്നെ, കട്ടിലിൽ ചൂട് സഹിച്ചിരിക്കുന്ന ഇവരെ ഒന്ന് അനുഭവിക്കാൻ സാധിച്ചാൽ അങ്ങിനെയെങ്കിലും ആശ്വസിക്കാമായിരുന്നു.

രവിയുടെ രീതിക്ക് എതിരായി, കൈവശം ഉള്ള ടൂൾ കൊണ്ടുവന്ന് മുറിയുടെ അകത്ത് കടന്നു. കണ്ണടച്ച് കിടക്കുന്ന അവർക്ക് നേരെ നീട്ടി, ടോർച്ച് തെളിച്ചു. എന്തോ കഴുത്തിൽ മുട്ടിയെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ അവർ കണ്ണ് തുറന്നതും, മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെകണ്ട് ശബ്ദം ഉയർത്തിയതും രവി അവരുടെ വാ പൊത്തി.

“ഞാനൊരു മോഷ്ടാവാണ്… പക്ഷെ നിങ്ങളെ ഉപദ്രവിക്കില്ല….”
“എന്നെ വിട്….” ഭയം കലർന്ന ശബ്ദം.

“വിടാം… പക്ഷെ ഒച്ചവയ്ക്കരുത്….”
“ഇല്ല… എന്നെ വെറുതെ വിടണം… പ്ലീസ്… മാനംമാര്യാദയ്ക്ക് കഴിയുന്ന ഒരു വീട്ടമ്മയാണ് ഞാൻ…” അവർ കേണു.
രവി ശബ്ദം കുറച്ച് ചിരിച്ചു.

“ഭർത്താവില്ലാത്ത നേരം ചെമ്പകക്കാരൻ കുട്ടാപ്പിയെ കിടപ്പറയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ച് അയാളെ സുഖിപ്പിച്ചിട്ടും സ്വയം സുഖിക്കാൻ കഴിയാതെപോയ ഉത്തമ ഭാര്യ!!! അല്ലെ???”

“അയ്യോ… എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്…” ശബ്ദം വീണ്ടും കുറഞ്ഞു.

“എടീ…. ഇവിടെ നടന്നതും സംസാരിച്ചതുമെല്ലാം ഞാൻ കണ്ടു… കേട്ടു… വേണമെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒച്ചയെടുത്ത് ആളെ കൂട്ടാം… പക്ഷെ, ഉള്ള കാര്യമെല്ലാം ഞാൻ വിളിച്ചുപറയും… എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടാൻ ഒന്നുമില്ല… മറിച്ച് നിങ്ങൾക്കോ?” രവി പറഞ്ഞു.