കള്ളനും കാമിനിമാരും 4 [Prince] 55

“നിങ്ങൾ മോഷ്ടാവോ അതോ സാഹിത്യകാരനോ… മനുഷ്യൻ കമ്പിയടിച്ച് ബോധം ഇല്ലാതെ കിടക്കുമ്പോഴാ വടിവൊത്ത ഭാഷയിൽ സംസാരം… എനിക്ക് പച്ചയ്ക്ക് കേൾക്കണം.. തനി നാട്ടുഭാഷയിൽ…” ക്ലാര രവിയുടെ ചെവിയിൽ പിടിച്ച് സ്നേഹരൂപേണെ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
“ഞാൻ അങ്ങിനെയൊന്നും പറയുന്ന ആളല്ല…” രവിക്ക് നാണം.
“ചെയ്യുന്നതിന് കൊഴപ്പമില്ല… പറയാനാണ് നാണം… നമ്മുടെ ഇടയിൽ നാണത്തിന് സ്ഥാനം ഇല്ല… കേട്ടോടാ കള്ളച്ചെക്കാ… പിന്നേയ്… എന്നെ ക്ലാര എന്ന് വിളിക്കാതെ… എടീ.. പോടീ… എന്നൊക്ക കേൾക്കാനാ ഇപ്പോൾ എനിക്കിഷ്ടം… വിളിക്കില്ലേ അങ്ങിനെ???” ക്ലാര വീണ്ടും നവവധുവായി.
“നിനക്ക് അതാണ് ഇഷ്ടമെങ്കിൽ… അങ്ങിനെ ആവാം… കേട്ടോടീ കടിപെണ്ണേ…” രവിയിൽ പെട്ടെന്ന് വന്ന ഭാഷാവ്യത്യാസം ക്ലാരയ്ക്ക് ഇരട്ടിമധുരമായി.
“എന്നാൽ പറ… എവിടെയാ നക്കിയത്…” കാമാതുരമായ ചോദ്യം.
“നിന്റെ ഈ ആമപ്പൂറ്റിൽ…” രവിയുടെ നിലവാരം താഴ്ന്നു.
“ആഹ്… അങ്ങിനെ പറയണം… ഹതാ കേൾക്കാൻ… സ്സ്… സുഖം….” ക്ലാരയുടെ കണ്ണുകൾ കൂമ്പി. രവി വീണ്ടും പൊളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന സുഖ പുഷ്‌പ്പത്തിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി.
“ഇപ്പോൾ നിന്റെ വായിൽ എന്താണ്…” രവിയുടെ തലയിൽ വിരലോടിച്ച് ക്ലാര ചോദിച്ചു.
“നിന്റെ കന്ത്… ചെമ്പരത്തി മൊട്ടുപോലെയുള്ള ചെങ്കന്ത്….” തലയുയർത്തി രവി പറഞ്ഞു. തുടർന്ന് അയാളുടെ നീളമുള്ള നടുവിരൽ ക്ലാരയുടെ യോനിക്കുള്ളിലേക്കും മോതിരവിരൽ കൂതിയിലേക്കും കയറ്റി. ക്ലാര കൂവി. കൃസരിയിലെ ചപ്പലും കൂട്ടത്തിൽ നടക്കുന്ന വിരലിടലും കാമത്തിന്റെ മറുകരയും കടന്ന് വേറൊരു ലോകത്തേക്ക് ക്ലാരയെ എത്തിച്ചു.  മാസങ്ങളായുള്ള ക്ലാരയുടെ വലിയ സ്വപ്നവും താല്പര്യവുമാണ് ഇവിടെ രവി എന്ന മോഷ്ടാവിലൂടെ ഈ പാതിരാവിൽ പൂവണിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ഒരുവേള, ഇവനെ സ്വന്തമാക്കിയാലോ എന്നുപോലും ക്ലാര ചിന്തിക്കാതിരുന്നില്ല.