കള്ളനും കാമിനിമാരും 4 [Prince] 55

“അച്ചോ… നമുക്ക് ഇത്തരം സംസാരം തെറ്റല്ലേ… ” ഉള്ളിൽ ചിരിച്ച്, അൽപ്പം സീരിയസ് ആയി ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ജീവിതത്തിലെ തെറ്റും ശരിയും നമ്മൾ മനുഷ്യരല്ലേ തീരുമാനിക്കുന്നത്…” ചേട്ടൻ ചേച്ചിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് പറഞ്ഞു. ഇവർ ശരിക്കും ഭാര്യയും ഭർത്താവും ആണോ എന്ന് വെറുതെ ഞാൻ ശങ്കിച്ചു.
“ശരിയാണ് ചേട്ടാ… പക്ഷെ ഒരാളുടെ ശരി മറ്റൊരാൾക്ക് ശരിയാകണം എന്നില്ല… ഉദാഹരണത്തിന് അച്ചൻ ചെയ്യുന്ന പണി ഈ ചേച്ചി ചെയ്തുകൊടുത്താൽ അവർക്ക് അത്‌ ശരിയും ഈ ചേട്ടന് തെറ്റുമായും തോന്നും… ശരിയല്ലേ അച്ചാ..” അച്ചന്റെ കൈ ചലനം നിന്നു. എനിക്ക് ചിരി വന്നു. ചേച്ചിയും ചേട്ടനും തമ്മിൽ നോക്കി അന്തംവിട്ടിരുന്നു.
“അതിന് അച്ചൻ എന്ത് ചെയ്യുന്നുവെന്നാ…” ചേച്ചി ചോദിച്ചു.
“അച്ചോ… ഞാൻ പറയട്ടെ…” ഞാൻ പുരികം രണ്ട് പ്രാവശ്യം തുടർച്ചയായി ഉയർത്തി.
“അത്‌ വേണോ സിസ്റ്ററെ…” കുഞ്ഞച്ചൻ ഇപ്പോൾ കൊച്ചച്ചനായി.
“അതിനെന്താ… ഇതൊക്കെ ഒരു രസമല്ലേ… കേട്ടോ ചേച്ചി… എന്റെ കുണ്ടി അച്ചന്റെ മുഖത്ത് കൊണ്ടപ്പോൾ അച്ചന്റെ കാപ്യാർ താഴെ മണിയടിച്ചു. ദേ.. സംഗതി പൊങ്ങി… ഇപ്പോൾ ഇതാണ് അവസ്ഥ…” അതും പറഞ്ഞ് ജുബ്ബയുടെ അടിഭാഗം ഞാൻ ഉയർത്തി. എതിർവശത്ത് ഇരിക്കുന്ന എനിക്ക് അത്‌ എളുപ്പമാക്കി. അച്ചൻ ചമ്മിയെങ്കിലും അനങ്ങാതിരുന്നു.
“ചേട്ടോ… ഇത് ഒന്നൊന്നര സാധനം ആണല്ലോ.. ചേട്ടന്റേതിനേക്കാൾ മുഴുപ്പുണ്ട്” ചേച്ചി ചുണ്ട് കടിച്ചു. അതോടെ ഒരു കാര്യം എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഇവർ ശരിക്കും ഭാര്യയും ഭർത്താവും അല്ല. എന്തോ ചുറ്റിക്കളി മണക്കുന്നുണ്ട്.
“എന്താ… നിനക്ക് അതിൽ നോട്ടമുണ്ടോ..??”
ചേട്ടൻ ചോദിച്ചു.
“സിസ്റ്ററിനെപ്പോലെ ഒരാൾ ഇവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ എയ്… അത്‌ ശരിയാകില്ല…” ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
“എങ്കിൽ ഞാൻ പുറത്തേക്ക് പോകാം… നോട്ടമിട്ടത് നടക്കട്ടെ…” ഞാൻ എഴുന്നേറ്റതും മൂന്നുപേരും എന്നെ പിടിച്ച് ബലമായി ഇരുത്തി.
“നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഇരിക്ക്… ഇവിടെനിന്നും ആരും പോകേണ്ട… ഞാൻ ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ആക്കുന്നു… നമ്മൾ ഉറങ്ങുന്നു.. രണ്ട് ദിവസത്തെ യാത്രയുണ്ട്…” അച്ചൻ പ്രഖ്യാപിച്ചു. ഞാനും ചേച്ചിയും താഴത്തെ ബർത്തിലും അച്ചനും ചേട്ടനും മുകളിലെ ബർത്തിലും കിടന്നു…
വണ്ടി കുലുങ്ങിയും കുണുങ്ങിയും ചൂളം വിളിച്ച് പാഞ്ഞു…
ദാഹം തോന്നിയ ഞാൻ ഇടയ്ക്ക് എഴുന്നേറ്റു. സമയം നോക്കി… പന്ത്രണ്ട് കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. നേരിയ വെട്ടത്തിൽ അൽപ്പം വെള്ളം കുടിച്ച് ചുറ്റും നോക്കി. അച്ചനേയും ചേച്ചിയേയും കാണുന്നില്ല. ആടിയുലയുന്ന വണ്ടിയിലും ചേട്ടൻ കൂർക്കം വലിച്ച് ഉറങ്ങുന്നു.