കള്ളനും കാമിനിമാരും 4 [Prince] 377

രവി ഇതൊക്കെ ചിന്തിക്കുമ്പോൾ, ക്ലാര അയാളുടെ കുലച്ച് വെട്ടിയാടി നിൽക്കുന്ന സാമാനം നോക്കി വിറങ്ങല്ലിച്ച്, നിർനിമേഷ കണക്കെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു. തൊലി മുഴുവൻ പിന്നിലേക്ക് മാറി, ചാമ്പയ്ക്ക മുഴുപ്പിൽ കൂർത്ത തുമ്പുള്ള സാമാനം!! ഹോ.. എന്താ ഒരു വലുപ്പം! നിറം കുറവെങ്കിലും ഒത്ത നീളം. അച്ചന്റെ കുണ്ണയേക്കാൾ ഇത്തരം ഒരു കുണ്ണ തനിക്ക് കിട്ടുമോ എന്നല്ലേ തെല്ലുമുൻപ് സംശയിച്ചത്. ചേച്ചിയുടെ മകന്റെ സുന വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ അവന്റേത് ഒരു തേക്കിടാവും ഇത് ഒരു കരിമൂർഖനുമാണെന്ന് സംശയമില്ല. ഇതിന് കയറാൻ പറ്റിയതല്ലേ തന്റെ മുന്നിലേയും പിന്നിലേയും മാളങ്ങൾ. പക്ഷെ.. അതിക്രമിച്ചു കയറിയ ഒരുവൻ അതും ഒരു കള്ളൻ… അയാൾക്ക് തന്റെ പൂർ സമർപ്പിക്കേണ്ടിവരിക.. എന്തൊരു അവസ്ഥ. അല്ലെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് കീഴടങ്ങുക എന്ന് വച്ചാൽ.. കാര്യം താൻ കടി മൂത്ത് നിൽക്കുകയാണ് എങ്കിൽകൂടി അതിവേഗം കീഴ്പ്പെടുന്നത്  ശരിയാണോ?
ക്ലാരയുടെ മനസ്സിൽ നിരവധി ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു.

ഇവിടെ കാമം വടിഞ്ഞൊഴുകുന്ന ഒരു തനി നാടൻ പെണ്ണായി താൻ നിൽക്കുന്നുവെങ്കിലും ഒരു പരപുരുഷനെ പ്രാപിക്കാൻ തന്റെ “കന്യാമനസ്സ് ” അനുവദിക്കുന്നില്ല. ചേച്ചിയുടെ മകനല്ല മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നത്, മറിച്ച് ഒരു മോഷ്ടാവാണ്. കണ്ടിട്ട് “മാന്യൻ” ലുക്ക്‌ ഉണ്ട്. സംസാരവും മ്ലേച്ഛമല്ല. പക്ഷെ തന്റെ മനസ്സ്…വടിവൊത്ത ആകാര സൗഷ്ടവവും, പിന്നെ ഒറ്റയാന്റെ കുലച്ച കൊമ്പ്പോലെ ആരേയും കൊതിപ്പിക്കുന്ന കുണ്ണയും കൈമുതലായ ഇയാളെ വേണ്ടെന്ന് വയ്ക്കണോ? ഇതുപോലൊരു അവസരം ഇനി കിട്ടിയെന്ന് വരില്ല. ഇവിടെ സാഹചര്യം തികച്ചും അനുകൂലം. തന്നെ പിന്നിലേക്ക് വലിക്കുന്നത് അയാളുടെ അപരിചിതൻ എന്ന പരിവേഷം മാത്രം. കർത്താവ് തന്നോട് പൊറുക്കട്ടെ!!