കള്ളനും കാമിനിമാരും 5 [Prince] 1134

“ഇഷ്ടായോ പൊന്നിന്….” രവി ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“എന്നെ വിട്ട് പോകുമോ…” വിചാരിച്ച ഉത്തരത്തിനേക്കാൾ വ്യത്യസ്തമായ മറുപടികേട്ട് രവി ചിരിച്ചു.

“നിങ്ങളിൽ നിന്നും ഇത്രയൊന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ എന്റെ സഹായമനസ്സ് ഞാൻ തുറന്നുതന്നു. അത്‌ മതി. ബന്ധങ്ങൾ എന്നും ബന്ധനങ്ങളാണ്. അത്‌ വേണ്ട. എനിക്ക് കെട്ടഴിഞ്ഞ പട്ടം പോലെ പറന്ന് നടക്കാനാണ് ഇഷ്ടം. ഒന്നിനോടും അമിതാഗ്രഹം ഇല്ല. എല്ലാം ആവശ്യത്തിന് മതി….”

രവിയുടെ മറുപടി കേട്ട് പൊന്നമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. ഒരുപക്ഷെ വയസ്സിൽ ഇളയത് ആണെങ്കിലും രവിയിൽനിന്നും ഒരു ജീവിതം പാവം പൊന്നമ്മ പ്രതീക്ഷിച്ചുകാണും. അത്‌ നടക്കാതെ വന്നതിലുള്ള വിഷമമാകാം അവരുടെ കൺ നിറയച്ചത്.

“പ്രിയപ്പെട്ടവരേ….”

മൈക്കിൽ അനൗൺസ്‌മെന്റ് മുഴങ്ങി. രവി ഓർമ്മകളിൽനിന്നും യാഥാർഥ്യത്തിലേക്ക് തിരിച്ചിറങ്ങി. രണ്ട് മൂന്ന് മണിക്കൂർ നീണ്ട പരിപാടികൾ. ഇടയ്ക്ക് പൊന്നമ്മ വന്ന് രവിയോട് കുശാലാന്വേഷണം നടത്തും. പിന്നെ തിരക്കിട്ട് ഓരോ കാര്യങ്ങളിൽ ഇടപെടും. പ്രായം ഏറിയെങ്കിലും അവരുടെ ഓമനത്തം തുളുമ്പുന്ന മുഖവും സാരിയിൽ പൊതിഞ്ഞ മാദക ശരീരവും കാണുന്നവർക്ക് കണ്ണിന് കുളിരേകും. സാരിക്കുള്ളിൽ തള്ളിനിൽക്കുന്ന മുലകളും ഷെയ്പ്പൊത്ത തുടുത്ത ചന്തികളും ആരിലും ഒരിളക്കം

ഉണ്ടാക്കും. രവിയെ കാണാനായി വരുമ്പോഴൊക്കെ കാണികളിൽ ചിലർ പ്രത്യേകിച്ച്  പ്രായം ഏറിയവർ, പൊന്നമ്മയെ കണ്ണുകൾക്കൊണ്ട് ഉഴിയുന്നത് കണ്ട് രവിക്ക് ചിരിപൊട്ടി.

പൊന്നമ്മയുമായി ശാരീരിക ബന്ധത്തിൽ