കള്ളനും കാമിനിമാരും 6 [Prince] 482

ഈ നെയ്യപ്പത്തിനെ രുചിക്കാതെ വിട്ടാൽ ദൈവംപോലും മാപ്പ് തരില്ല. രവി കട്ടിലിന്റെ അരികിൽ ഇരുന്ന് ആ വെളുത്ത അപ്പത്തിൽ കൈപ്രതലം മുട്ടിച്ചു. തന്റെ കഴിഞ്ഞകാല മോഷണ ശ്രമങ്ങൾക്കിടയിൽ ഇമ്മാതിരി ഒരു തരുണീമണിയെ നാളിതുവരെ കണ്ടിട്ടേയില്ല. സർപ്പസൗന്ദര്യം എന്നൊക്ക പറഞ്ഞാൽ അത്‌ ദാ ഈ മുതലാണ്. ഇവരുടെ രൂപഭംഗിയും ആകാരവടിവും അത്യാകർഷകം.

രവി അവരുടെ ഒട്ടിചേർന്നിരിക്കുന്ന രതിപുഷ്‌പ്പത്തിൽ വീണ്ടും വീണ്ടും കൈപ്രതലം അമർത്തി അതിന്റെ മൃദുലത സ്വയം ആസ്വദിച്ചു. ആസ്വാദനത്തിന്റെ അലയൊലി രവിയുടെ കാലിടയിലും പ്രതിധ്വാനിച്ചു. രവിയുടെ കുട്ടൻ ചലിക്കാൻ തുടങ്ങി. മാദകസുന്ദരിയുടെ യോനീചാലിൽ വിരൽ ഓടിച്ചപ്പോൾ നനവ് വിരലിൽ പടർന്നു. ടോർച്ച് കടിച്ച്പിടിച്ച് യോനീദളങ്ങളെ വിടർത്തി പിങ്ക് നിറമുള്ള കൃസരിയിൽ മെല്ലെ തഴുകിയപ്പോൾ മാദകതിടമ്പ് കാലുകൾ വിടർത്തി.

തന്റെ വിരൽ പ്രയോഗം അവരിൽ രതിതരംഗം സൃഷ്ടിച്ചുവെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ രവി കൃസരിയുടെ മേലഗ്രത്തെ തൊലി മുകളിലേക്ക് വലിച്ച് പിടിച്ച് ചുകന്ന് വലുപ്പമേറിയ പയർ മണിയിൽ വിരൽ തൊട്ടതും ഹായ്… എന്നൊരു കിളിനാദം വായുവിൽ ഉയർന്നു. രവിക്ക് തന്റെ ചെയ്തി അൽപ്പം കടന്നുപോയോ എന്ന് തോന്നി. മനസ്സറിഞ്ഞ് കാൽ അകത്തി തരുന്ന ഒരുവൾ അല്ല ഈ പതുപതുത്ത കിടയ്ക്കയിൽ മലർന്ന് കിടക്കുന്നത്, മറിച്ച് കുടിച്ച് ബോധം ഇല്ലാതെ, എല്ലാം മറന്ന് ഉറങ്ങുന്ന ഒരു “സെമി ശവമാണ്”. സുഖം വല്ലാതെ കയറ്റിയാൽ ചിലപ്പോൾ ശവം തലപൊക്കും.

അത്‌ ഒരുപക്ഷെ തനിക്ക് പണിയാകും. അതുകൊണ്ട്, സമീപനം ബുദ്ധിപൂർവ്വം വേണം. രവിയിലെ ബുദ്ധിരാക്ഷസൻ ഉണർന്നു. വിരൽ ഓടിക്കുന്തോറും ചാലിൽ കൊഴുപ്പ് വർദ്ധിച്ചുവന്നു. യോനിക്കകത്തേക്ക് വിരലിടാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തിയെങ്കിലും അത്‌ വിഫലമായി. നടുവിരലിൽ പുരണ്ട തേൻകണം രവി മൂക്കിൽ മുട്ടിച്ചു.