കള്ളനും കാമിനിമാരും 7 [Prince] 329

തെളിഞ്ഞ നീർച്ചോല കളകളാരവം മുഴക്കി ഇരു കരകളേയും മുട്ടിയിരുമ്മി ഒഴുകുന്നു. അങ്ങിങ്ങ് മരങ്ങളുടെ വേരുകൾ തെളിനീരിൽ നഗ്നയായ് അരണ്ടവെളിച്ചത്തിൽ കാണപ്പെട്ടു.
“മര്യാദരാമനായ” രവി കുറച്ചപ്പുറത്തേക്ക് മാറി നിന്ന് തോർത്ത് ഉടുത്ത്, ധരിച്ച വസ്ത്രം അഴിച്ച് ചോലയ്ക്കരികിൽ ചുരുട്ടി വച്ച് അൽപ്പം നടന്നു. പിന്നെ കാടിനെ സാക്ഷിയാക്കി കുന്തുകാലിൽ ഇരുന്ന് കെട്ടിക്കിടന്ന മൂത്രം അവിടെ നിക്ഷേപിച്ചു. തുടർന്ന് വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി. കാലിൽ അരിച്ച് കയറിയ തണുപ്പിനെ രവിക്ക് ഇഷ്ടമായി. അരയ്ക്കൊപ്പം വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങിയ രവി തെല്ലകലെ കുളിക്കുന്ന ലാലിയെ നോക്കിയതും അയാൾ അത്ഭുതം കൂറി.

ഇരുട്ടിലും അവരുടെ വലിയമുലകൾ നെഞ്ചിൽ നിറഞ്ഞാടുന്നത് രവിക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. ക്ലാരയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവരുടെ നഗ്നമായ പുറം കണ്ണിൽപ്പെട്ടു. ഓഹോ… അപ്പോൾ അതാണ്‌ കാര്യം. ഇരുവരും അരയ്ക്ക് മുകളിൽ നഗ്നർ. ഇനി വെള്ളത്തിനു താഴെ ഇതുതന്നെയാകുമോ സ്ഥിതി. രവിക്ക് ലാലിയുടെ കാര്യത്തിൽ ആകാംഷ ഏറി. ക്ലാരയുടെ മൂലവും പൂരാടവും ഒരു പരുവമാക്കിയ തനിക്ക്, എന്തോ ലാലിയുടെ വിലപ്പെട്ടത് എന്തെങ്കിലും മോഷ്ടിക്കണം എന്നൊരു ഉൾവിളി. സമയമുണ്ട്. കാത്തിരിക്കാം…
രവി വെള്ളത്തിൽ തോളോളം കിടന്നു.

വായിൽ ഒരു കവിൾ വെള്ളം എടുത്ത് കരയിലേക്ക് നീട്ടി തുപ്പി. ഒരു കാര്യത്തിൽ അയാൾക്ക് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു, ക്ലാരയുടെ മൂത്രാശയം ഈ വെള്ളത്തിൽ കാലിയാക്കിക്കാണും. പിന്നെ ലാലി??? ഓഹ്… അവരും പെണ്ണല്ലേ… വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങിയാൽ മുള്ളാതിരിക്യോ?