കള്ളനും കാമിനിമാരും 9 [Prince] 253

അമ്പി മുറിയിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ, കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് ഈറൻ മുടി കോന്തുന്ന അമ്മയെയാണ് കണ്ടത്. രാധയുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും കാണാത്തതുകൊണ്ട്, മറ്റൊരു സംശയം ഉയർന്നുമില്ല.

“നിങ്ങൾ എന്തേ പോന്നൂ…” രാധ എഴുന്നേറ്റ് ഭർത്താവിൻ്റെ പിടിച്ച് കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി.
“പേടിക്കാനൊന്നും ഇല്ല.. ചെറിയ ഉളുക്കെയുള്ളൂ… അതുകൊണ്ട് പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞു. അച്ഛനാണെങ്കിൽ എങ്ങിനെയെങ്കിലും വീട്ടിൽ എത്തിയാൽ മതിയെന്നുമായി….” മറുപടി അമ്പി വക.

“രവിയേട്ടൻ എവിടെ …” അമ്പി ചുറ്റും നോക്കി.
“പുറത്ത് കാണും….” രാധ അലസമായി മറുപടി പറഞ്ഞിട്ട്, രാധയുടെ കൈയ്യിലുള്ള ചെറുസഞ്ചി വാങ്ങിവച്ചു.

ആണിൻ്റെ പാൽമണം പലവട്ടം ആസ്വദിച്ച അമ്പിക്ക് മുറിയിൽ നിറഞ്ഞ ഭോഗഗന്ധം പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിഞ്ഞു. പക്ഷേ, ഇക്കാര്യം അമ്മയോട് ചോദിക്കാനും വയ്യ. രവിയെ ചുറ്റും നോക്കിയെങ്കിലും, കാണാൻ കഴിഞ്ഞതുമില്ല. എങ്കിലും അമ്പിയിലെ പെണ്ണ് തളർന്നില്ല. അവളുടെ കണ്ണ് അമ്മയെ പിന്തുടർന്നു. അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ രവി വീട്ടിലേക്ക് കയറുകയും,

അമ്മ മറപ്പുരയിലേക്ക് കയറുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ, രവിയോട് എന്താണ് നടന്നതെന്ന് ചോദിക്കാനുള്ള ധൈര്യം അമ്പിക്ക് ഉണ്ടായില്ല. അതേസമയം അമ്മയോട് എന്താ ചോദിക്കുക എന്നൊരു സംശയവും ഉടലെടുത്തു. അഥവാ, രവിയേട്ടൻ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു “പണി” കൊടുത്തുവെങ്കിൽ, അത് അമ്മയുടെ ഭാഗ്യം എന്ന് കരുതി സമാധാനിക്കാം… രാധ മനസ്സിൽ കരുതി.

സമയം അതിവേഗം കടന്നുപോയി. നേരം ഇരുട്ടിവന്നു. വങ്ങിക്കൊണ്ടുവന്ന സാധനങ്ങൾകൊണ്ട് ചോറും, കറിയും, മെഴുക്ക്പുരട്ടിയും രാധ ഉണ്ടാക്കി. അമ്പിയും സഹായത്തിന് കൂടി. അതിനിടയിൽ, രവി തിരികെ പോകാൻ ധൃതി കൂട്ടി. പക്ഷേ, രവി ഇന്ന് പോകരുത് എന്ന് കൂടുതൽ ശഠിച്ചത് രാധയായിരുന്നു.